Waarom ben ik leraar? Simpel, om de leerlingen: onbevangen en oprecht.

6 september 2013

Herkenbaar voor velen: als er tijd is, is er meer ruimte voor gedachten, voor overpeinzingen. Zo ook afgelopen zomer bij docent maatschappijleer Bas Huijbers. Waarom houdt hij ook alweer van zijn beroep? Het imago van de leraar laat namelijk wat te wensen over. Maar dat doet er allemaal niet toe. Leraar ben je maar voor één ding: de leerlingen. In zijn woorden: 'Leerlingen zijn echt.' 



De vakantie is naast een tijd van ontspanning voor mij een tijd van reflectie en overpeinzingen en de vraag die mij elk jaar bezig houd: Waarom zou ik in het onderwijs blijven werken?

De eerste jaren was mijn antwoord eenvoudig en bestond mij antwoord eruit, dat ik in het onderwijs blijf werken, omdat ik het leuk vond en omdat ik nog enorm veel moest leren om een goede docent te worden.

Ik vind het nog steeds leuk, maar dat is niet genoeg voor mij.

Ik ben ook nog lang niet klaar ben met leren. Ik kan nog ontzetten veel leren en ik leer bijna elke dag nog van mijn leerlingen en collega's, maar het nieuwe is eraf. Daarnaast neemt de maatschappelijk status van het meester nog steeds af en krijg je betaald als 'jan modaal' (zegt de cynische docent).

Waarom zou ik dan in het onderwijs blijven werken?

Ik word ouder en dit heeft bij mij tot het gevolg dat ik anders naar de wereld en anders naar het onderwijs ben gaan kijken. De status is bijvoorbeeld veel verfijnder en wel degelijk hoog. Als meester krijg je waardering van ouders enleerlingen en oud-leerlingen. Daarnaast heb ik financieel samen met mijn vrouw niks te klagen. Wij werken allebei bijna vier dagen en kunnen doen wat wij willen.

Lees verder