Verbinding tegen pestgedrag

12 januari 2017

De dood van de 15-jarige Tarukshan Selvam heeft iedereen geschokt. Weer een slachtoffer van pesten voor wie het leven te zwaar werd. Het gesprek over wat te doen tegen pesten wordt weer volop gevoerd, en docent en anti-pestcoördinator Joris Arts draagt zijn steentje bij. Hij pleit voor meer verbinding tussen scholen, ouders en bijvoorbeeld sportclub als antwoord tegen pesten.

‘In de klas of digitaal; school altijd verantwoordelijk bij pesten’.
Ik struikel vooral over de kop van het artikel wat op 11 januari verschijnt op de website van het NOS.

De aanleiding is zowel duidelijk als zorgelijk: de zelfmoord van een leerling, waar pestgedrag de aanleiding van lijkt te zijn. Weer. Daar kan ik geen woorden voor vinden.

Ik voel wel de drang om te reageren op het verschenen nieuwsbericht. Scholen worden verantwoordelijk geacht voor pesterijen via sociale media. Als docent en anti- pestcoördinator  ben ik me zeer bewust van de noodzaak om leerlingen verantwoord om te leren gaan met de, mogelijk verregaande, gevolgen van verkeerd gebruik van sociale media.
Ook denk ik dat scholen structureel ruimte moeten reserveren voor preventielessen omtrent dit thema. In mijn ogen is het hierbij van belang dat docenten zich realiseren dat de belevingswereld van leerlingen zich niet alleen zichtbaar, maar zeker ook online en dus onzichtbaar afspeelt.

Natuurlijk hebben scholen een verantwoordelijkheid, maar waarom alleen scholen? Het lijkt me te makkelijk om enkel naar een school te kijken wanneer het, ondanks alle inspanningen, toch mis gaat.

Hoe zit het met de ouder, de verzorger, trainer op de sportclub, de leider bij scouting of de dansdocent? Is het handelingsverlegenheid wat ouders voelen? Is het respect voor privacy van hun kinderen?
Ouders hebben, anders dan andere opvoeders, vaak meer het recht om op telefoons van hun kinderen te kijken. Een voetbaltrainer heeft misschien een andere relatie met een kind dan een docent.

Zou het niet enorm waardevol zijn wanneer er nog meer samenwerking ontstaat tussen alle professionals die op pedagogisch gebied iets met een kind te maken hebben? Een school alleen kan het niet, net als een ouder het niet alleen kan.

Vanuit verbinding een constructieve bijdrage leveren tegen pestgedrag. En natuurlijk kunnen sociale media hier ook juist een positieve bijdrage aan hebben.
Ouders, sportclubs, verenigingen en docenten: werk samen, heb contact, sta open en onderneem gezamenlijk iets om kinderen bewust te maken van de risico’s.

Verbondenheid. Waar het zoals zo vaak op aan komt. Zeker in en om het onderwijs.

Joris Arts is docent lichamelijke opvoeding, mentor en anti-pestcoördinator op het Fioretti College in Veghel.