Paul de Blot: 'Het kind verschuift als subject van liefdevolle waardering naar dat van wetenschappelijke kennis'

11 december 2016

'Het kind is de drager van onze toekomst en vormt de grondslag van duurzaamheid. Het gaat om een levensproces op existentieel niveau en verloopt niet volgens een economische wetmatigheid.' Paul de Blot (88 jaar en hoogleraar Business Spiritualiteit op Nyenrode) merkt op dat er steeds meer aandacht is voor de onderwijs en opvoeding, maar bemerkt dat het denken nog 'vervuild' is door de economische context. Zijn blog over de existentiële rijkdom van kinderen. 'Affectieve energiebronnen, die we juist in het onderwijs nodig hebben, gaan verloren en het affectieve inzicht in het kind  wordt overgenomen door rationele kennis over het kind.'

In Nederland is er veel aandacht voor opvoeding en onderwijs. Dat is meestal niet vanzelfsprekend in een cultuur waar geld en economie allesbepalend is. Goede zorg voor het kind is ook de belangrijkste investering in duurzaamheid. Hoewel steeds meer mensen het belang daarvan inzien, speelt duurzaamheid nog vaak een ondergeschikte rol bij het maken van economische keuzes.

Het kind streeft onbewust naar duurzaamheid, die de energiebron is voor zijn verwondering en nieuwsgierigheid en daarmee ook van zijn vindingrijkheid. Het kind probeert alles uit en komt door trial and error tot diep gewortelde levensinzichten, die het zijn hele leven houvast zal bieden. Die vormen zijn innerlijke zekerheid om ook in crisissituaties overeind te blijven. Deze existentiële rijkdom verwerft het door spel en samenspel, door voorbeelden van anderen en waardering van anderen. In zijn jeugdavonturen leert het kind zich thuis te voelen in zijn leven. Wie als kind geen verantwoordelijkheid draagt en geen waardering krijgt, zal er als volwassene ook niet mee leren werken. Wie als kind geen vrienden leert kennen, zal op oudere leeftijd ook niet met vriendschap om kunnen gaan. Wie als kind geen dankbaarheid ervaart zal zich gemakkelijk blijven beklagen.

Het beseffen van grondwaarden zoals verwondering, nieuwsgierigheid, vriendschap, dankbaarheid en verantwoordelijkheid is geen verstandelijk proces, maar een groeiend inzicht op het affectieve en relationele vlak. Het kind ontdekt deze waarden in zijn eigen zoektocht door spel en samenspel. Dat ouders en opvoeders hierbij het goede voorbeeld moeten geven hoeft geen betoog, maar zij krijgen vaak te weinig ruimte voor hun taak.

Lees verder.

Meer van prof. dr. Paul de Blot op zijn eigen weblog, met informatie over magazines en zijn boeken . U kunt zich daar ook aanmelden voor zijn nieuwsbrieven.