Over je eigen gebruiksaanwijzing in gebruik nemen: 'Twee betraande meisjes kijken elkaar opgelucht aan’

5 oktober 2015

Om elkaar beter te leren kennen, laten schoolbegeleiders Natasja de Kroon, Merlijn Wentzel en Ingrid Nagtzaam de kinderen uit groep 6/7 hun eigen gebruiksaanwijzing schrijven. Zodat ze gewaar worden van hun grenzen en anderen ook. Niet iedereen vertrouwt erop dat de grens wordt gerespecteerd. Als Natasja in de pauze met twee meisjes praat, kunnen ze het gelijk in de praktijk brengen. 'De belofte om het niet meer te doen blijkt voldoende te zijn. Tijd om te spelen!'


Vanochtend gaan we voor de derde keer aan de slag met dezelfde groep. De kinderen zijn al een beetje aan ons gewend. Een van de kinderen heeft ons opgezocht op Internet. Hij wil weten of we een groot bedrijf zijn. De kinderen willen weten waarom wij nou juist bij hun komen. Is het omdat ze een lastige klas zijn? We vertellen ze dat we Geluksvogels zijn. Omdat zij een leerkracht hebben die samen met ze wil werken aan de Gelukkige klas. Een jongetje reageert. Hij vraagt of ze het zijn of het gaan worden. We leggen uit dat het voor ons een keus is, wij kiezen er voor om Geluksvogels te zijn. En we gunnen het deze klas om hier ook voor te kiezen.

Dan is het tijd om aan het werk te gaan. Om elkaar beter te leren kennen maken de kinderen hun eigen gebruiksaanwijzing. Zo kunnen ze laten zien wat ze prettig vinden en wat niet. Bijvoorbeeld dat ze het prettig vinden als er naar ze geluisterd wordt. En dat het niet leuk is om uitgelachen te worden. Een aantal kinderen vindt het een lastige opdracht. Niet iedereen vertrouwt erop dat de grens wordt gerespecteerd. Dat anderen ophouden met het gebruiken van scheldwoorden of met uitlachen. Tijdens het napraten staan we hier uitgebreid bij stil. Dit is ook het moment dat de leerkracht haar morele kompas laat zien. Zij belooft de kinderen dat ze zorg gaat dragen dat er in deze klas rekening wordt gehouden met elkaars gebruiksaanwijzing. En ze spreekt de kinderen aan om elkaar serieus te nemen.

In de pauze blijven een paar meisjes hangen. Ik vraag ze of er iets is. Een van de meisjes heeft het gevoel dat ze genegeerd wordt door haar vriendin. Ik help haar om vanuit zichzelf aan haar vriendinnetje uit te leggen waar ze last van heeft. En dan blijkt dat haar vriendinnetje zich diep gekwetst voelt. Omdat ze “altijd” commentaar krijgt op haar kleding. Ik stel vast dat er (onbedoeld) sprake is geweest van pesten. En vraag wat er nodig is om het weer goed te maken. De belofte om het niet meer te doen blijkt voldoende te zijn. Twee betraande meisjes kijken elkaar opgelucht aan. Tijd om te spelen! Terwijl we de klas uit lopen willen ze weten waarom ik dit werk doe. Ik vertel ze dat ik het belangrijk vind dat kinderen gelukkig zijn op school en dat ik het heel fijn vind om ze hierbij te helpen. Dat ik dat liefste doe en dat ik denk dat ik daar ook goed in ben. De meisjes knikken allebei vol overtuiging.

Op 9 oktober presenteren De Geluksvogels hun Inspiratieboek Voor De Gelukkige Klas tijdens de Onderwijsvrijdag in de Verkadefabriek in ’s-Hertogenbosch.

Meer over de Geluksvogels lees je hier.