Oud voorzitter PO-Raad Kete Kervezee: 'Nederland zit niet te wachten op prietpraat over ranglijstjes'
14 juni 2013
Kete Kervezee nam onlangs afscheid als eerste voorzitter van de PO-Raad. Bas Levering interviewt haar voor Pedagogiek in Praktijk. Wat heeft zij kunnen doen in haar tijd als voorzitter? Ze bleef vooral bij haar standpunt dat het moet gaan over de kwáliteit en niet de kwántiteit in het onderwijs. 'Meten mag dan weten zijn, maar dat is ook altijd een versimpeling. De toegevoegde waarde van onderwijs kunnen wij nog altijd niet meten. Als een school excellente leerlingen heeft, betekent dat nog niet dat de school excellent is.
Interview door Bas Levering via Pedagogiek.nu
Als inspecteur-generaal van het onderwijs maakte Kete Kervezee zich van 2001 tot 2007 sterk voor de kwaliteit van het onderwijs. Bas Levering kon in een gesprek ter gelegenheid van haar afscheid als eerste voorzitter van de PO-Raad constateren dat ze dat in de afgelopen jaren gewoon is blijven doen.
'Wat ik bijzonder vind is dat je als boegbeeld van zo’n lastige koepelorganisatie je eigen opvatting niet onder stoelen of banken hebt gestoken. Welk deel van de basisscholen in Nederland is eigenlijk aangesloten bij de PO-Raad?'
'Wij vertegenwoordigen 92% van de medewerkers van de Nederlandse basisscholen. Als je naar het aantal besturen kijkt is het iets meer dan 80%, maar dat heeft ook te maken met het aantal éénpitters. Ik zeg het een beetje onvriendelijk, maar dat zijn natuurlijk ook vaak de freeriders. De contributie is € 3,50 per leerling. Die sluiten zich dus aan als het moet of als er iets te halen valt, als er een nieuwe cao moet worden afgesloten, want dat is te bewerkelijk om het zelf te doen. Persoonlijk vind ik de professionalisering, de zorg om goed onderwijs voor ieder kind, veel belangrijker dan die hele cao. Dat is wel een belangrijk instrument, maar natuurlijk niet het doel van de PO-Raad. Ik vind dat wij iedere keer in een of twee stappen moeten kunnen uitleggen wat de betekenis van wat wij doen is voor de kwaliteit in het klaslokaal. Anders zijn we voortdurend met de bestuurlijke drukte bezig. Dat is niet altijd iedereen met mij eens. Maar dat is nu het voordeel als je wat ouder bent.'
'Volgens mij heb je die houding altijd al gehad.'
'Prima. Dan heb ik nu een goed excuus.'
'Maar een mens ergert zich toch ook groen en geel aan de manier waarop de staatssecretaris bijvoorbeeld nu weer aan het sollen is met de Cito-toets, terwijl elke deskundige helder kan uitleggen hoe verkeerd hij bezig is.'
'Ik heb een enorm debat met staatssecretaris Dekker en OCW in verband met het beroep van RTL4 op de WOB (Wet Openbaarheid van Bestuur) om de Cito-scores openbaar te maken. Ik heb gisteren een indringend beroep op hem gedaan onder verwijzing naar artikel 23 van de grondwet. Aangezien het onderwijs de aanhoudende zorg van de regering is, heb ik hem erop aangesproken die zorgplicht waar te maken en om niet dit soort grabbelgoed de samenleving in te strooien. Hij is not amused. Die Cito-score is er om de individuele keuze voor het voortgezet onderwijs te ondersteunen en niet om scholen op af te rekenen, maar dat lijkt nu toch te gaan gebeuren. Ik heb tegen hem gezegd dat wij vanaf januari 2014 een veel rijker overzicht klaar hebben. Nederland zit niet te wachten op dit soort prietpraat over ranglijstjes. Meten mag dan weten zijn, maar dat is ook altijd een versimpeling. De toegevoegde waarde van onderwijs kunnen wij nog altijd niet meten. Als een school excellente leerlingen heeft, betekent dat nog niet dat de school excellent is. Er zijn vmbo-scholen die een veel grotere toevoegende waarde hebben dan sommige gymnasia. De Cito-toets als basis voor ranking voor basisscholen geeft een heel valselijk beeld.'
'Toch lijkt het me wel een goed idee om de scheidende voorzitter van de PO-Raad af te rekenen. Ik ga even terug naar wat je gezegd hebt toen je in 2008 met dit werk begon. Je beloofde bijvoorbeeld dat het een klein bureau zou blijven met zo’n 25 medewerkers. Hoeveel zijn het er geworden?'
'Ik schat 35, maar dat is ook een uitvloeisel van de fusie met de WEC-Raad, waardoor we mensen in huis hebben in het kader van het speciaal onderwijs. Het is dus inderdaad gelukt om slim en slank te blijven. Zo hebben we ook de relatie met het ministerie helder kunnen houden. Aanvankelijk hebben we het traject taal en rekenen voor het ministerie uitgevoerd, maar zoiets doen we niet meer. Het moet te maken hebben met de expertise van schoolbesturen. Dus bijvoorbeeld een project dat schoolbesturen een antwoord geeft op de vraag hoe ze opbrengstgericht kunnen werken, doen we nog wel.'
Lees verder
Reacties