Onderwijsavond met Beate Letschert: 'Je zult dat jongetje maar in de klas krijgen'

12 juni 2012

Een waargebeurd verhaal, niet zo lang geleden. André Meiresonne luisterde naar een bekende Duitse orthopedagoog, Beate Letschert. Hoe gewone kinderen ‘zomaar’ moeilijk opvoedbare kinderen kunnen worden. Hoe het werkt. Letschert is woensdagavond 20 juni opnieuw in Driebergen voor een lezing. In theater Maitland is nog een aantal vrije stoelen.

Twee moeders staan te wachten op de metro. Ze zijn druk in gesprek. Tataratara. Ze hebben een klein meisje en een iets ouder jongetje bij zich. Die zijn allebei nog te jong om al naar school te gaan. Ze hebben geen deel aan het gesprek van de moeders. Het meisje ligt schattig in haar wagentje. Het jongetje staat er wat verloren bij. Hij probeert de aandacht van zijn moeder te trekken. De moeder reageert kort en snel en praat weer verder met de andere moeder. Tataratara. Het jongetje vraagt weer iets en de moeder wordt nu kortaf. En gaat weer door met de andere moeder. Tataratara. De metro arriveert en al pratend stappen de moeders met hun kinderen in. Tataratara.

In de metrowagen begint het jongetje te spelen met de klep van een asbak. Klepperdeklep.
De moeder zegt: Hou daar mee op. Het jongetje stopt even, en begint dan weer. Klepperdeklepperdeklep.
De moeder wordt nu boos. Het jongetje houdt dan even op, en gaat weer verder. Klepperdeklepperdeklepklep.

‘En dat kind gaat straks naar school,’ besluit Beate Letschert haar verhaal. Je zult dat jongetje maar in de klas krijgen. Erger nog, je zult hem maar zijn...

Dit is een bijdrage van André Meiresonne in de aanloop naar de komst van Beate Letschert, op woensdagavond 20 juni 2012. Zij is dan te gast bij het NIVOZ in Driebergen en u kunt erbij zijn. De lezing/onderwijsavond vindt plaats in theater Maitland. Een entreekaart kost 25 euro. U kunt zich hier inschrijven.

Beate Letschert spreekt vanuit het thema ‘Ermutigung, een pedagogisch principe’. Ze was tot 2003 universitair docent aan de lerarenopleiding in Hamburg. Momenteel is ze actief als individueel psychologisch therapeute en supervisor.

Ermutigung, een pedagogisch principe

Ermutigung is een veelomvattende term. Het betekent stimulans, bemoediging. Leraren proberen uit hun leerlingen te halen wat er in zit. Daar heb je gemotiveerde en betrokken leerlingen voor nodig. Motivatie en betrokkenheid, hoe spreek je dat aan? Beate Letschert-Grabbe (rechts op de foto naast Jos Letschert) laat leraren zien hoe voor de hand liggend het antwoord is: bemoediging. Maar dan met een andere inhoud dan het schouderklopje, het “goed zo” of “dat kan je wel”. Vanuit een systematische analyse van wat hem goed lukt leert Beate diezelfde leraar te zien waarom hém iets niet lukt. Bijvoorbeeld: de leerlingen gemotiveerd en geconcentreerd houden. Dat zit ‘m niet in ‘prijzen of niet-prijzen’, maar in hoe een leraar over zichzelf en zijn leerling denkt. Via de blik van Beate ga je echt anders naar leerlingen kijken.

Beate Letschert zal tevens reciteren uit haar boek “Dennis, de schrik van de school”. Het is een probleem van alle tijden en alle leraren krijgen er wel een keer mee te maken: lastige, storende leerlingen. Dergelijke leerlingen kunnen het leven van hun leraren behoorlijk zuur maken en sommige leraren gaan er zelfs aan onderdoor. Je zou haast vergeten dat de situatie ook voor de betreffende leerlingen niet prettig is.

Veelal beschikken deze kinderen uitsluitend over destructieve middelen om aandacht te krijgen. Het ontbreekt hen aan vaardigheden om op een positieve, meer coöperatieve manier de leraar en de klas tegemoet te treden. Ze zijn eraan gewend geraakt om op ongewenst gedrag te worden aangesproken, om door middel van storend gedrag aan invloed te winnen en om van alle kanten bekritiseerd te worden.

Beate Letschert trof ook zo’n leerling, Dennis. Hij introduceerde zichzelf bij de eerste les als: “Hallo, ik ben de schrik van de school”. Het boek dat voortkwam uit haar ervaringen met Dennis en zijn klas, draagt dezelfde titel. Het is bedoeld voor leraren in opleiding en leraren in de praktijk. De boodschap van het boek is ook geschikt voor het voortgezet onderwijs, zoals professor Luc Stevens in het voorwoord aangeeft. Bovendien is het boek een interessante bron voor ouders die kan helpen bij de uitdagende opgave van opvoeden en onderwijzen.