Na 26 jaar een mail van de juf waar ik verliefd op was...

27 maart 2016

VO-docent Bas Huijbers werd op zijn school het IJburg College geïnterviewd over zijn eigen schooltijd. Een eer vond hij en hij las het tevreden terug. Twee weken later werd hij verrast door een bericht in zijn inbox. Een reactie van een bekende die het interview gelezen had. Lees hier de ontroerende interactie die volgde.

Twee maanden geleden schreef ik een blogje over een stukje dat in onze schoolkrant over mij was geschreven toen ik nog een leerling was. Altijd eervol natuurlijk als leerlingen over mij willen schrijven, want ik zie dit als een bevestiging van de goede relatie met hen.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------DE MIDDELBARESCHOOLTIJD VAN… BAS HUIJBERS

Op welke middelbare school heb jij gezeten en wanneer?
In Wageningen van 1988 tot 1992 op De Haverlanden. Dat was een mavo (nu TL).

Wat voor soort school was dat?
Een christelijke streekschool. Het was er relatief informeel.

Wat voor type leerling was jij?
Ik was niet op mijn plek op die school. Met klasgenoten had ik nauwelijks aansluiting, ik had heel andere interesses dan zij. Ik was meer bezig met me verstoppen in boeken en met vrienden buiten school. Elke dag naar die school - ik vond het een hel! (Dat ik docent wilde worden kwam pas later.)

Ik onttrok me aan veel dingen op school. Dat ik huiswerk moest maken had ik vaak niet door. Buiten school leidde ik een dubbelleven bij de Zeeverkenners (scouting). Daar had ik het heel druk mee. Bij de Zeeverkenners paste ik wel, daar was ik wel op mijn plek, daar kon ik mezelf zijn.

Had je een lievelingsvak of -docent?
Natuurlijk was ik verliefd op de juf Frans, mevrouw Baltjes. Toch was ik heel slecht in Frans. Verder had ik aan bijna alle docenten een hekel. Vooral aan de gymleraar, die me een keer aan mijn oor door het gymlokaal heeft gesleept nadat ik een basketbal tegen zijn hoofd had gemikt. Wel was er een leraar natuurkunde die ik kon waarderen. Hij was steevast in pak, keurig netjes, en altijd werd dat pak vies door de natuurkundeproefjes die hij deed.

Al met al niet echt een leuke tijd, dus?
Op het eind was ik heel alternatief geworden: ik droeg kistjes, had m’n haar zwart geverfd. Zo zette ik me af tegen de school.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

En deze week kreeg ik een mailtje van mevrouw Baltjes, juf Frans, waar ik toen, zoveel jaar geleden, verliefd op was! Ze had het schoolkrantstukje toevallig gelezen op internet, en kon mij nog herinneren. Het klopte dat ik toen een stille jongen was, schreef ze. Maar wat niet klopte, was dat ik slecht was in Frans, terwijl ik mij dat wel zo herinner. (Raar toch?) Zie onderstaand bewijs uit haar email.



En waarom schrijf ik hier nu een blogje over? Omdat ik het supertof vind, dat mevrouw Baltjes mij na 26 jaar mailt, naar aanleiding van het stukje in de schoolkrant, en dat zij met een knipoog om een rectificatie vraagt.

Ik word daar blij van, omdat het getuigd van passie voor het onderwijs! Dat je de moeite neemt om te mailen. Dat je na zoveel jaar in het onderwijs, na al die leerlingen, een willekeurige leerling kan herinneren. Dat je in je avonduren gemotiveerd achtergrondinformatie over het onderwijs aan het lezen bent (in dit geval een schoolkrant) en dus nog geïnteresseerd bent en niet uitgeleerd.

Lees verder.

Bas Huijbers is leraar op het IJburg College in Amsterdam.