'Mijn zoon lijkt zó op mij dat ik eigenlijk tegen mezelf aan het mopperen ben'

28 november 2014

'MAM! Waar is mijn tweede schoen?' Madelon van der Hofstad hoort die zin bijna dagelijks. Ze weet het, hij lijkt op haar in dat hij spullen vaak kwijt is. En hoewel voorleven het beste werkt, is dat nog niet zo makkelijk. Haar overdenking: 'Ach, dan blijkt dat chaotische ineens niet meer zo erg. Alles wat ik kwijt ben geweest vond ik ook wel weer terug, toch?' 

Zo'n twee minuten voordat mijn zoon naar school zou moeten vertrekken, begint de zoekactie naar de tweede schoen. Soms worden daar nog etui, broodtrommel en fietssleutel aan toegevoegd en míjn stresshormonen stijgen, torenhoog... Iedere dag opnieuw!

En nu loop ik zélf gniffelend en zoekend een rondje door het huis. Ik zoek mijn schoenen, eentje heb ik er al!

Keek ik mijn zoon net nog vol ongeloof aan en vond ik het bizar dat je niet eens weet waar je schoenen staan, nu zit ik in hetzelfde schuitje. En vind je er één dan moet die andere er toch naast staan? Niet dus, waar zou die andere zich verstopt hebben? Jammer dat zoonlief er niet bij is, anders had ik mezelf eens flink op de hak genomen. Een lachertje heeft hij wel verdiend, aangezien hij ook degene is die de meeste moppers krijgt over zijn chaotische levensstijl.

Alles kwijt... de chaos van mij en mijn zoon

Schoenen kwijt, sleutels kwijt, stekkers kwijt, telefoontje zoek. 'Jongen, als je hoofd niet vast zat zou je het nog vergeten!', roep ik vaak. En hoewel ik ergens al de klok had horen luiden, kwam ik er vandaag pas achter waar de klepel hangt. Het sloeg in als een bom... De bom van herkenning. Hij lijkt op mij!

Mijn jongste zoon lijkt zó op mij dat ik eigenlijk tegen mezelf aan het mopperen ben en ik besef dat het zinloos is en de sfeer verpest. Dit inzicht geeft mij ook de kans om vanaf nu op te gaan letten waar ik mijn spullen neerleg. 'Vaste plaats!’ ga ik mezelf toeroepen als ik weer eens sleutels of een jas de hoek in slinger. 'Let op waar je iets opruimt, organiseer!' Ik ga echt vanaf nu mijn leven beteren. Of heb ik dat al duizend keer aan mezelf beloofd?

Goed voorbeeld doet goed volgen

Voorleven werkt natuurlijk veel beter dan praten, door pubers ook wel ‘preken’ genoemd. Het  gedrag en de woorden die ik spreek zijn zo incongruent dat mijn kinderen een gemixte boodschap krijgen. 'Haha...wel zeggen en zelf ook niet doen, moeders', krijg ik weleens te horen. Want als ik mijn kinderen alleen vertel wat de bedoeling is en het niet voordoe, dan komt er natuurlijk helemaal niets van terecht, net als bij mij...

Net als bij mij?

Ach, dan blijkt dat chaotische ineens niet meer zo erg. Alles wat ik kwijt ben geweest vond ik ook wel weer terug, toch? En alles loopt hier (bijna) op rolletjes en het komt sowieso op zijn pootjes terecht! Ook bij mijn zoon zie ik dat hij het goed doet. Hij mag alleen nog leren zelf verantwoordelijkheid te nemen voor het kwijtmaken en vinden van zijn spullen.

Verplaatsen en kwijtruimen door beelddenkers & dromers

Opruimen is vaak verplaatsen of dingen kwijtruimen* op onlogische plaatsen. Als ik een poging doe tot opruimen, dan komen bij veel spulletjes associaties naar boven. Ik vind het dan heerlijk om bij mijn emoties en herinneringen stil te staan... Hele verhalen, beelden, gevoelens en filmpjes van gebeurtenissen schieten er op deze momenten door mijn hoofd. Zie ik datzelfde gedrag bij mijn zoon, dan zeg ik dat hij zich moet concentreren. De realisatie van onze gelijkenis daalt verder in, die belevenissen heeft hij natuurlijk ook!

Wat doen we het toch eigenlijk goed, mijn zoon en ik...

Nu moet ik hem alleen nog effectief leren opruimen!

Natuurlijk willen wij ook weleens gewoon even snel en goed iets opruimen. De volgende tip werkt bij mij perfect. Ik kies een doos waarin ik alles stop wat ik op de verkeerde plek ligt. Zijn alle rommeltjes weg dan spreek ik met mezelf af dat ik nu alles uit de doos op de goede plek ga leggen. Ik neem de doos mee en loop alle vaste plekken langs, één voor één ruim ik alles op. Ik kies één mijmerding uit dat ik voor het laatst bewaar, zo kom ik tegemoet  aan mijn behoefte. En of dat werkt? Ja, als een tierelier!

De Spiegel

Heb jij weleens gekeken waar jouw irritatie naar bepaald gedrag van je kind vandaan komt? Bovenstaande is slechts een voorbeeld, jij hebt vast ook iets waar je je aan blijft storen. Wat zegt dit over jou? Zodra je helder hebt wat je deelt met je kind, kun je hier meer ontspannen mee omgaan. De kans is groot dat je ineens begrijpt wat je kind doet en hoe het zich daarbij voelt. Je kind heeft jouw begrip nodig en jou als voorbeeld om het wel goed te leren. Dan kun je gelijk je eigen stukje beter ontwikkelen en helpen jullie elkaar! Deze blog gaf me de inspiratie de huiskamer op te ruimen.

Ik weet dat mijn zoon bij thuiskomst zegt: 'Mam, wat is het hier netjes!' Hij zal zich erop betrappen dat hij nu wel zijn yoghurtbakje naar de keuken brengt, omdat hij ziet dat ik ook mijn best heb gedaan...

* Kwijtruimen is opruimen zonder je aandacht bij de opruimplek te hebben. Daardoor raak je erg veel spullen (tijdelijk) kwijt op de vreemdste plaatsen. Je hebt geruimd én kwijtgemaakt.

Madelon van der Hofstad is juf en coach in Eindhoven.