'Hoe verschillen tussen mensen psychiatrische ziektes zijn geworden...'

24 november 2013

'Autisme en ADHD zijn veelgestelde diagnoses en de impact ervan op iemands leven laat zich moeilijk inschatten. Het wordt dus tijd de vooronderstellingen die aan deze diagnoses ten grondslag liggen te onderzoeken.' Zo introduceert oud-hoogleraar orthopedagogiek Pieter Duker zijn boek 'Afscheid van autisme en ADHD.'  Hij legt de problematiek liever uit als een gevolg van een afwijkende prikkelverwerking. Een 'incomplete en eendimensionale' visie, aldus Marijke de Vries, moeder van twee autistische zoons.

De stoornissen ADHD en autisme worden door Duker niet gezien als een psychiatrische ziekte, maar een bijzondere variant van prikkelverwerking die ten grondslag ligt aan de problemen in de opvoeding van en het onderwijs aan deze kinderen.

Prikkelverwerking licht Duker als volgt toe (op pagina 9): 'Met prikkels wordt bedoeld alles wat een persoon zintuigelijk ondergaat of aangeboden krijgt.'

'De meeste mensen gaan adequaat met prikkels om en verwerken deze prikkels op een voor hen aangename manier. (...) Maar er zijn ook mensen die dergelijke prikkels als onaangenaam, te veel, storend, angstaanjagend of bedreigend ervaren.'

Mensen met ADHD symptomen noemt Duker 'prikkelzoekers' en mensen met autisme 'prikkelvermijders'.

Duker hoopt met deze benadering en de praktische uitwerking daarvan een omgeving te creëren van waaruit deze kinderen zich zonder stigma, met minder gedragsproblemen en vaak zonder medicatie kunnen ontwikkelen.

Op ouders.nl bespreekt Marijke de Vries het boek onder de titel 'Adhd en autisme als prikkelprobleem'

Hoewel zij het eens is dat Duker een interessant punt maakt, is het te beperkt. 'Voor een deel kan ik me vinden in zijn denkbeelden, maar helaas zoomt hij in op maar één aspect van autisme (of adhd), waarbij hij veel andere aspecten laat liggen.

Ook zegt Duker niets over de problemen die autisten ervaren met het waarnemen van delen, zonder het geheel te kunnen zien, en de moeite met plannen en organiseren. Om nog maar te zwijgen van het conceptuele probleem dat ontstaat als iemand zowel adhd als autisme heeft. Je kunt immers niet én prikkelmijdend én prikkelzoekend tegelijk zijn.

Kortom: het herdefiniëren van autisme en adhd als een prikkelprobleem is een interessante, maar incomplete en ééndimensionale manier van kijken naar deze stoornissen.'

Lees hier de hele recensie van De Vries.