'Durf te kijken en schud de druk van je af. En geniet. De kinderen verdienen het (en jij natuurlijk ook)!

8 oktober 2014

Via social media kwamen de berichten over de werkruk in het onderwijs naar aanleiding van de verschijning van het boek 'Meester Mark draait door' bij Jeroen Goes binnen. Hij betreurt de negatieve toon die het gesprek hieromheen kleurt. Zijn reactie: 'Met hetzelfde gemak zou er namelijk op een andere knop gedrukt kunnen worden. Over het ongelooflijke plezier dat je in het onderwijs beleeft om dagelijks met kinderen te werken. Zelf de regie te kunnen voeren, je te verwonderen, je verdrieten over de verhalen van de kinderen.'

Artikeltjes die via social media tot mij zijn gekomen en beide de sfeer uitstralen: het was niets, het is niets en het zal niets worden.
Aanleiding: de publicatie van een boek van een oud (en nieuw) verslaggever die een periode heeft gedacht meester te willen zijn.
Dat is niet gelukt, en dat is jammer voor hem.
En voor zover ik las, misschien ook wel voor al die kinderen. Een meester is sowieso al zeldzaam geworden in het basisonderwijs.

Het is een ongelooflijke negatieve teneur die met gemak kan worden opgeroepen. 
Druk op de juiste knop bij de leerkracht en er zijn genoeg redenen om in het geweeklaag mee te gaan.
Ik denk overigens dat het onderwijs daar geen uitzondering in is. 
Doe dit bij de verpleegkundige, de arts, in de bouwwereld, bij de politie. Waar niet?
Vreemd genoeg krijgen berichten met betrekking tot het onderwijs veel aandacht. Jammer en tendentieus.

Met hetzelfde gemak zou er namelijk op een andere knop gedrukt kunnen worden.
Over het ongelooflijke plezier dat je in het onderwijs beleeft om dagelijks met kinderen te werken.
Zelf de regie te kunnen voeren, je te verwonderen, je verdrieten over de verhalen van de kinderen.
In welk vak beleef je zo veel moois, zoveel waarachtigheid als in het onderwijs.
Waar kan je niet alleen het kind, maar ook de ouders een duwtje in de goede richting geven?
Waar kom je met zoveel voldoening terug na een lange dag werken? 

Ik wil er maar mee zeggen: het is maar op welke knop je drukt om het verhaal te horen.
En wanneer het even moeilijk is om deze positieve knop te vinden dan heb je niets aan het verhaal van de negativiteit.
Het is slechts de vraag stellen: waar kan de druk van mij afschudden, en welke heb ik mij zelf opgelegd.
Waar was het ook al weer om begonnen, mijn passie, waar kan ik het vuur weer ontsteken dat blijkbaar is gedoofd.
Het onderwijs zit vol prachtige mensen die je daar bij kunnen helpen, je collega's, je schoolleider, je bestuur.
En als ook die je niet verder kunnen helpen, tja dan heb je inderdaad nog steeds zelf de keuze. 

Al is de keuze om te genieten van al het moois in het onderwijs, dagelijks voor het oprapen ligt. 
Echt waar. Durf te kijken en schud de druk van je af. En geniet. De kinderen verdienen het (en jij natuurlijk ook)!

Jeroen Goes is schoolleider op De Werkplaats in Bilthoven en maakt deel uit van het Bloggerscollectief van hetkind.