Door bewustzijn, terug naar het hier en nu: 'Ik zie wat er gaande is en kan daarop reageren'

23 september 2016

Tineke Spruytenburg weet uit ervaring dat als zij af en toe, haar aandacht weer richt op haar ademhaling, ze terugkomt bij zichzelf. Voelt er in en om haar heen gebeurt en kan reageren vanuit haar intuïtie. Dat bewustzijn roept zij ook op in de klas, juist op momenten dat er onrust ontstaat. Haar blog: 'In die split second dat ik me bewust word van mijn ademhaling, is mijn geest zo helder als het oppervlak van een meertje op een windstille dag; een spiegel die weerkaatst wat er is, in mij en om me heen.'

Als leerkracht sta ik graag voor de klas; achter het bureau vind je me eigenlijk alleen wanneer er een filmpje of een les op het digibord geplaatst moet worden. Als ik voor de groep ga staan, besteed ik aandacht aan mijn houding. Ik plaats mijn voeten een beetje uit elkaar en ben me bewust van mijn voetzolen op de grond. In de koudere maanden draag ik vaak ook nog hoge wandelschoenen waardoor mijn houding  de stevigheid van een berg krijgt en zowel naar binnen als naar buiten, soliditeit uitstraalt.

Op hetzelfde moment dat ik me bewust ben van mijn in- en uitademing of van mijn voeten op de grond,  weet ik wat er gaande is en hoe ik daarop kan reageren.

Neem dat moment, afgelopen woensdag, dat één van de jongens tijdens de rekenles gefrustreerd raakt en de les verstoord. Hij protesteert luidkeels tegen de gedachte dat hij een fout heeft gemaakt. Zijn faalangst overweldigt hem zo, dat mijn woorden hem niet bereiken en hij blijft door de klas roepen. Lesgeven is onmogelijk, tijd om te handelen. Ik ben me bewust van waar ik sta en volg mijn ademhaling. Ik praat rustig met hem en bereik hem niet. Dan neem ik hem mee naar de gang om daar te kalmeren. Zijn innerlijke onrust is sterk en hij dreigt met weglopen. Vertrouwend op mijn intuïtie negeer ik deze boodschap, keer terug naar de groep en hervat de les. Ik weet dat hij tot rust zal komen en in de buurt zal blijven. In die split second dat ik me bewust word van mijn ademhaling, is mijn 'geest' zo helder als het oppervlak van een meertje op een windstille dag; een spiegel die weerkaatst wat er is, in mij en om me heen.

Wanneer ik te veel in beslag genomen word door een niet sluitende planning of me laat meevoeren op de golven van mijn gevoelens en emoties, ben ik niet bij machte om naar mijn intuïtie te luisteren. Dan ervaar ik alleen de irritatie die het gedrag van dit angstige kind in me wakker maakt en stapelt de frustratie van allerlei andere vermeende ongunstige omstandigheden daar nog eens bovenop. Mijn stem klinkt te luid en de manier waarop ik de kinderen op die momenten benader is een stuk minder aangenaam, voor hen én voor mij!

Door me veelvuldig te oefenen in het terugkeren naar het hier en nu, merk ik dat mijn hele wezen verfrist en wordt de innerlijke ruimte weidser, breder en dieper. Vanuit die ruimte weet ik intuïtief wat een gepaste en effectieve reactie is en handel ik vanuit mijn innerlijke waarden.

Tineke Spruytenburg werkt als  lerares, kindercoach en leerkracht-ondersteuner vanuit haar bedrijf Atreyu & Momo. Ze schrijft over onderwijs en bijzondere kinderen.