Dochter: ‘Ik werk alleen voor een voldoende’

29 december 2016

De dochter van Mascha Groenman leerde het al snel: je leert voor een voldoende en niet meer dan dat. Als haar broer aangeeft zelfs meer te doen dan van hem gevraagd wordt, omdat hij een droom heeft die hij wil verwezenlijken, is ze dan ook verbaasd. Waarom zou je immers? Mascha zou als leerkracht en moeder nog wel eens het gesprek willen aangaan met het VO, over leren voor een cijfer. Over haar zoon maakt ze zich in elk geval geen zorgen.

De kerstvakantie is heerlijk, maar druk. Ik was wel blij dat iedereen weer in het ritme van alledag stapte en ik even rustig helemaal alleen kon zijn. Want dat heb ik af en toe nodig.

Helaas gebeurde dit heel rustig aan: in het VO start men rustig op, zo is gebleken. Mijn man was de enige die om half 7 het huis verliet om te gaan werken. Mijn zoon ontdekte op zondagavond dat de maandag een studiedag was en mijn dochter dat ze de eerste twee uur vrij was. Zoon starte vanmorgen om half 11 en Dochter stond om half 2 alweer voor mijn neus. Beide kinderen zijn inmiddels druk huiswerk aan het maken en er werd ook vrolijk gemopperd.

Zoals ik eerder schreef, baalt Zoon van de onrust en het respectloze gedrag in zijn klas en kiest hij ervoor zich rustig te houden om zijn tijd door te komen. Hij heeft een passie, een waar te maken droom. Eigenlijk is het voor hem een zekerheid, hij moet het alleen nog even doen: werken bij radio 538.

Voor deze toekomstvooruitzichten heeft hij de juiste mbo-school gekozen en daarvoor is hij nu zijn diploma aan het halen. Hij legde het zijn zusje vanmiddag haarfijn uit: ‘Ik heb het rekenexamen dus al gehaald met een 7, maar ik mag nu op een hoger niveau opnieuw examen doen. Dat is fijn want dat staat goed op mijn cijferlijst en ik kan er ook iets mee… componeren…?’ Ik vul aan: ‘Compenseren.’ Dat bedoelde hij. Zijn zusje kijkt hem verbaasd aan. Het ‘Ik werk alleen voor een voldoende’ is er bij haar helaas ook al ingeslopen. Het lijkt alsof het onderwijs daar op aanstuurt. Dat is een discussie die ik graag eens aan zou gaan met het VO.

Zoon heeft een passie, een toekomstperspectief, een vooruitzicht. Dat maakt zijn schoolcarrière voor hem op dit moment redelijk nuttig. Vanmiddag zei zijn begeleidster dat ze vond dat hij moet leren te vertellen wat hem dwars zit. Dat ben ik met haar eens, maar als ik kijk naar deze jongeman, maak ik me daar geen zorgen om. Ooit hoopte ik dat dat het enige was wat hij nog zou moeten leren tenslotte.

Mascha Groenman is leerkracht op een basisschool in Bergen en moeder van twee kinderen, waarvan de oudste PDD-NOS en dyslexie heeft en de jongste hoog-/meerbegaafd is. Dit is haar eigen blog.