Stichting Nivoz logo
Sterkt leraren, schoolleiders en betrokkenen bij de uitvoering van hun pedagogische opdracht

Nivoz platform hetkind

De letterbaas zoekt een hulpje: 'Na drie sollicitatiegesprekken wist Tim wie het zou worden'

31 december 2014

Als het leren niet vanzelf gaat, moet een leerling soms geholpen worden. Maddy Hulshof - leerkracht van groep 3, vindt samen met Tim een manier die precies bij hem past. Haar blog over partnerschap, tussen leraar en leerlingen. 'Vandaag is hij begonnen. De nieuwe hulp van de letterbaas. Samen gaan ze twee keer per week hard werken, zodat de letterbaas nog beter wordt.'


letters-300x300Het was nog spannend wie de nieuwe hulp zou worden. Er waren twintig geïnteresseerden. Dat was natuurlijk een beetje veel voor de letterbaas. Daarom had het team drie geschikte kandidaten voorgeselecteerd. De letterbaas zou zelf de sollicitatiegesprekken voeren op het kantoor van de directeur. Omdat dit zijn eerste sollicitatiegesprekken waren, bereidde ik (als leerkracht) deze met hem voor. Waar moest hij op letten? Wat moest hij vragen? En vooral hoe voelde het om in één ruimte te zitten met de nieuwe hulp naast zich. Natuurlijk moesten we het doel niet uit het oog verliezen; een nog betere letterbaas worden.

Want dat was hij nu nog niet. Zes jaar oud en al een jaar gesprekken met zijn ouders over het mogelijk moeizame leesproces.

Tim is erg goed in knutselen, kan enorm goed verbeelden, het maakt hem niet uit of hij op de kop of achterstevoren moet werken. Als je zo goed weet hoe iets moet worden, is dat wel eens lastig in spelsituaties. Daarvan heeft Tim ook een helder beeld in zijn hoofd: zo hoort het en niet anders. Dat de spelregels nog wel eens aangepast worden (dat doen jonge kinderen nu eenmaal) was voor hem een grote frustratie.

Vorig schooljaar sprak de juf uit groep twee met hem over de kamertjes in zijn hoofd, de kamertjes waar de letters woonden: ‘Eén grote puinhoop,’ zei Tim. Mijn collega vroeg hem of er ook een kamer in zijn hoofd was die netjes was. ‘De knutselkamer is zo glad als een spiegeltje,’ zei Tim. Kasten had hij nodig, zei hij, kasten om de letters op te ruimen. En zo zijn we sinds het begin van groep drie bezig met de kasten voor de letters, woorden en cijfers.

En het gaat goed. Voor Tim met zijn fantastische beeldende vermogen is het eenvoudig om een ‘b’ te laten draaien. Het kan een ‘d’ ‘p’ of ‘q’ zijn. Dat is een mooie gave. Maar lastig tijdens het lezen.

Hoe konden we nou deze jongen met zijn prachtige talent toch plezier laten houden in iets dat hem duidelijk meer moeite kostte om het op ‘onze’ manier te doen? Want als je ‘doek’ leest en er staat ‘boek’ is dat bij de AVI en DMT gewoon fout. Jammer-de-bammer.

We wilden dat Tim plezier hield in het extra oefenen, dus moesten we zijn interne motivatie vergroten. Dat kon volgens ons het best als het moeizame lezen zijn eigen verbeter-projectje werd. We haalden de alfabet kleiplank wat vaker van stal. Letters die je kunt pakken en laten draaien, maar die toch allemaal hun eigen vaste positie en rangorde in het alfabet hebben. Tim was de baas van de letters. Nu moest hij nog iemand hebben die hem kon helpen nog beter te worden. Liefst 24 jongens uit groep acht stelden zich beschikbaar. Na een heldere voorlichting en uitleg over het werken met Tim, en er een nachtje over geslapen te hebben, bleven er twintig over. Met drie ervan hield Tim een sollicitatiegesprek. Dat kwam hem niet onbekend voor, zijn vader heeft een eigen bedrijf. Hij deed de gesprekken alleen.

Om de beurt kwamen de twaalfjarige leerlingen bij hem op kantoor. Na afloop van de drie gesprekken wist Tim haarfijn wie het moest worden. Wie hem de komende drie maanden twee keer per week zou helpen om een nog grotere letterbaas te worden. De gelukkige werd als een held onthaald in groep acht. En Tim? ‘Hij wil geen uitzondering zijn,’ zeiden zijn ouders, ‘hij wil niet als enige de klas uit om met juf te werken.’

Nu Tim voelt zich niet afhankelijk, hij wordt juist een betere letterbaas. Het enige dat hij hoefde te doen was het vinden van het juiste personeel.

Maddy Hulshof  is leerkracht regulier basisonderwijs in Zieuwent en moeder van drie kinderen. Ze schrijf columns over het leven met haar zoon Gijs, geef lezingen en trainingen op het gebied van autisme.

Reacties

0
Login of vul uw e-mailadres in.


Er zijn nog geen reacties
Delen:
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief