De leraar die ik ben: 'Allemaal zó verschillend, maar we horen bij elkaar'

23 september 2012

De authenticiteit van Mr. Kanamori, zijn oprechtheid en zijn visie op onderwijs, is een voorbeeld voor veel leraren. Emerantia Muskens werd geprikkeld door vragen die over haar kern als leraar gaan. Waarom ben jij de leraar/mens die je bent? Wat zijn sleutelervaringen in jouw biografie en waar haal jij inspiratie vandaan? Haar bijdrage. De leraar die ik ben: 'Allemaal zó verschillend, maar we horen bij elkaar'

Als vierjarig meisje ging ik naar de enige school bij ons in het dorp. Een veiligere leeromgeving kon ik me niet wensen. In een klas van zestien kinderen kregen we allemaal de aandacht die we nodig hadden. Ruim 20 jaar later blikken we hier tijdens de schoolreünie op terug.

Uit alle gesprekken is één gesprek van een oud-klasgenoot me erg bijgebleven. Hij vertelde me dat hij een moeilijke tijd heeft gehad. Hij ging naar het praktijkonderwijs.  Hij is een echte klusjesman, zo herinner ik hem van onze kleutertijd. Hij bouwde de grootste auto’s in de bouwhoek. Ik vraag hem naar die moeilijke tijd. Als snel begint hij te vertellen. “Op het voortgezet onderwijs zat ik met allemaal dezelfde jongens in de klas. We wilden allemaal met onze handen werken. We gingen allemaal brommer rijden op jonge leeftijd. We gingen roken, drinken en kwamen in aanraking met de politie.”

Geboeid luister ik, maar begrijp nog niet wat deze periode zo moeilijk maakte. “Ik deed met die jongens mee. Ik wilde erbij horen. Ik voelde dat ik dingen deed die niet bij me paste. Ik durfde er niet tegen in te gaan. Ik was te bang om het pispaaltje te worden. Dus ik deed mee.”

Ik begrijp wat hij me wil vertellen en vraag hem naar de basisschoolperiode. “Het leuke van onze klas was dat iedereen anders was. Ik genoot van de verschillende verhalen. De verschillende spelletjes die we speelden, die telkens iemand anders bedacht. Ik genoot van de verschillen en heb het nooit als vervelend ervaren. Wij waren allemaal zo verschillend, maar we hoorden echt bij elkaar. Er was geen speld tussen ons, als groep, te krijgen.”

Ik glimlach, want ik herken dit gevoel. Dit gevoel, het anders zijn en toch samen één, maakt mij de groepsleider die ik ben.

Emerentia Muskens
groepsleiding middenbouw Zwanenhof
Antonius Abt in Engelen

Heb je zelf een bijdrage als leraar voor hetkind?
Stuur je tekst naar [email protected]  

Meester Kanamori, de bekendste leerkracht van Japan, geeft antwoord op de vraag wat de opdracht van het onderwijs moet zijn: Leerlingen voorbereiden op het leven, met aandacht voor het individu, de ander én het collectief. Duizenden leraren en schoolleiders in Nederland  omarmen deze opdracht. Zij hebben Mr. Kanamori en elkaar ontmoet tijdens diens bezoek aan Nederland, tussen 3 en 12 september 2012. In deze tijden van grootste plannen en structuurwijzigingen in de politiek, laten zij zien dat het de mens zelf is die het verschil kan maken.