Column: Alle scenario’s kunnen de kast in

21 februari 2012

Mieke Thissen - Derikx is lerares op de Taalbrug. Ze heeft haar klas iets te vertellen en kan nauwelijks meer wachten. Alle scenario's over de mogelijke reacties passeren de revue. Maar de praktijk is toch weer anders. Een column van haar hand.

Met zorg mijn kledingkast bekeken, want het moest natuurlijk wel een beetje opvallen…Ruim 14 weken en nog nauwelijks een buik. Het klasje is altijd zo enthousiast, dat ik niet kan wachten…

Als ik nog even een kop thee pak om mee naar boven te nemen, wordt er vanuit boven al geroepen: “Juf, kom je?” Het lijkt wel of ze het aanvoelen dat ik iets wil gaan vertellen. Na een gezellig kringgesprek, vraagt één van de leerlingen: “En juf, hoe was jouw weekend?”

Na een korte samenvatting, vraag ik tussen neus en lippen door: “Misschien zien jullie wel iets aan mij?” Ik had alle scenario’s en hints al in mijn hoofd zitten die ik kon verwachten of inbrengen.  Allemaal niet nodig, want een leerling zegt vol mondig: ”Ben je zwanger?” Daar had ik niet direct van terug!

Maar het hoge woord was er uit en de kinderen begonnen allerlei vragen te stellen. Ze deden voor hoe de baby in de buik zich bewoog, stonden verbaasd dat de baby van het vruchtwater dronk en dit ook weer uitplaste. Maar ook de liniaal en weegschaal werden erbij genomen. Het kindje woog 12 kleurpotloden en 6 stiften. (is 200 gram).
Hoeveel stiften zouden er in één week bijkomen? Was de vraag
.
Ook vertelde ik dat het kindje al licht en donker kon zien, maar ook geluiden kon opvangen.

Op het einde van de dag gaf ik ieder kind een hand. Rens keek me aan en zei: “Tot maandag, juf.” Hij zakte door zijn knieën en zei: “Fijn weekend!”

Met een brede glimlach bleef ik achter.

Mieke  Thissen - Derikx