Boekrecensie:  Met ‘De 7 eigenschappen van happy kids’ samen leren voor het leven  

17 oktober 2015

‘Ik heb tegen de kinderen gezegd dat ik het moeilijk vind om toe te geven dat ik iets fout gedaan heb.’ Heleen Roest is onderwijsassistente en maakte dit jaar kennis met een boek van Sean Covey, de zoon van Stephen. Ze heeft er dit jaar voor het eerst mee gewerkt en is er zo enthousiast over, dat ze besloot een recensie te schrijven van het boek.

Als onderwijsassistente begeleid ik sinds 2001 basisschoolleerlingen die extra ondersteuning nodig hebben op het gebied van rekenen, spelling, lezen en op sociaal-emotioneel gebied. Ik vind het heel mooi om maatwerk te mogen leveren. In al die jaren heb ik heel wat methodes langs zien komen. Het afgelopen jaar heb ik voor het eerst gewerkt met de ‘7 eigenschappen van happy kids’, geschreven door Sean Covey.

Het boek laat zien wat de kracht is van leven volgens bepaalde principes (zoals verantwoordelijkheid nemen en plannen, respect, samenwerking met anderen en evenwicht). Het boek biedt een gemeenschappelijke taal en de kinderen zullen zich herkennen in één of meerdere personages en zo de gewoontes in hun eigen leven leren toe te passen. De rol van ouders/begeleiders is het kind te leren leiding te geven aan zichzelf.

Wat maakt dit boek voor mij zo bijzonder? 
Die vraag heb ik mezelf regelmatig gesteld. Allereerst nodigt het kleurrijke boek uit tot voorlezen: de verhalen zijn boeiend en de illustraties maken het helemaal af. Het boek kent een duidelijke opbouw; daar houd ik wel van (ik ben van de logische lijn). Bij elke gewoonte die ik behandel, houd ik mijzelf een spiegel voor. Een sprekend voorbeeld voor mijzelf is de laatste gewoonte: houd de zaag scherp, zorg voor evenwicht tussen inspanning en ontspanning. Er wordt uitgekeken naar de 'happy kids-momenten'. De waarden en normen die je als gezin en school uit wilt dragen, kun je heel goed verbinden met dit programma. In gewoonte 1 gaat het over sorry zeggen. Ik heb tegen de kinderen gezegd dat ik het moeilijk vind om toe te geven dat ik iets fout gedaan heb. Maar ook dat je juist groeit als persoon als je dat toe kunt geven en om vergeving vraagt. Ik heb de kinderen bij gewoonte 2 een mooi lied laten uitkiezen, passend bij de identiteit van onze school. Samen luisteren schept een band en maakt het praten daarna gemakkelijker. Het allermooist is het resultaat dat we op school bereikt hebben met de vier leerlingen die het programma gevolgd hebben. De kinderen lieten zien dat ze gegroeid waren in sociaal opzicht en dat ze beter in hun vel zaten.

Wat zijn voor mezelf aandachtspunten in het komende jaar?
Ik wil me meer verdiepen in de achtergronden (als basis lees ik het boek ‘De zeven eigenschappen van effectief leiderschap’, geschreven door Stephen Covey, de vader van Sean Covey). Voor bepaalde termen in het boek ‘De 7 eigenschappen van happy kids’ wil ik nog wat meer duidelijkheid krijgen of de terminologie aanpassen. Een leerling uit groep 8 die een grote woordenschat had, merkte op bij het woord synergie: ‘Juf, dat vind ik geen woord voor kinderen.' In het laatste hoofdstuk ('Houd de zaag scherp') wordt gesproken over je lichaam, je geest, je hart en je ziel. Ik werk op een christelijke school. Deze termen geven verwarring bij de kinderen. In de verhalen rond de bijbel horen ze deze termen in een andere context. Verder ben ik benieuwd in hoeverre de gewoontes gebruikt worden door de leerlingen; ik wil dat na een jaar navragen bij hen.

Wat is mijn wens?
Omdat ik zo enthousiast ben over dit boek, en gemerkt heb dat het voor mij bij mijn leerlingen zo fijn werkt, heb ik dit willen delen. Een wat praktischer uitleg van het boek vind je hier.

De ouders/begeleiders kunnen hun kind(eren)/leerlingen vaardigheden aanleren die hen gelukkiger zouden kunnen maken. Happy met wie ze zijn, met hun eigen kernkwaliteiten, trouw aan hun eigen keuzes en betrokken op de mensen om hen heen!

Heleen Roest is werkzaam als onderwijsassistente op de Christelijke Basisschool De Schakel in Nieuw-Lekkerland.