'Als zeiler van je eigen boot, geen invloed op de elementen, wel de macht daarover te kunnen uitoefenen'

27 september 2015

'Vandaag zette hij de zeilen uit de wind en zocht en vond hij midden in het oog van de storm de stilte van de zee.' Schoolleider Jeroen Goes verwoordt in dit gedicht hoe je met de wind in je zeilen, je eigen koers kan (blijven) varen. Ter inspiratie en bemoediging.

Wind en zeilen

Je kan, zo las hij dit weekend ergens,
de wind niet laten draaien,
niet harder of zachter laten waaien,
of de betere hoek laten kiezen.

De wind waait en draait
zoals hij zelf waaien en draaien wil.

Maar je kan, zoals het stond geschreven,
wel je zeilen bijzetten,
of draaien, wenden, keren,
om de wind er vat op te laten krijgen,
of juist niet,
om in de woestheid van de storm,
toch geheel stil te komen liggen,
of juist tegen die wind in te kunnen varen.

Als zeiler van je eigen boot,
geen invloed op de elementen,
wel de macht daarover te kunnen uitoefenen.

En hoewel hij hoopt
dat niemand er naar streeft de storm in iemands leven te zijn,
koestert hij de gedachten aan het beeld van de zeiler
de zeiler te zijn in zijn eigen leven.

Vandaag zette hij de zeilen uit de wind
en zocht en vond hij
midden in het oog van de storm
de stilte van de zee.

Jeroen Goes is schoolleider op De Werkplaats in Bilthoven. Hij houdt al enige jaren een eigen blog bij, 26000dagen.nl dat verwijst naar een liedtekst van Klein Orkest.