Moeder-dochter gesprek: 'Zo wil ik niet met je omgaan. Hoe kan ik het beter doen?'

16 augustus 2015

Femmy Wolthuis merkt dat iets haar dwars zit. Ze heeft uit onmacht gehandeld en haar dochter naar haar kamer gestuurd. Met het voornemen om het voortaan beter te doen, gaat ze het gesprek met haar dochter aan. 'Heb jij een idee wat ik anders had kunnen doen?'



Ik heb mijn dochter Sofie (bijna tien jaar) vandaag naar haar kamer gestuurd en dat zit me niet lekker. Op die manier wil ik niet met haar omgaan. En ik merkte dat het een grote impact had op de daarvoor gemoedelijke sfeer. Dat doe ik een volgende keer graag anders, ik weet alleen niet zo goed hoe. Als we ’s avonds na het eten samen nog even aan tafel zitten, besluit ik Sofie te vragen of zij misschien een tip heeft.

'Sofie, mag ik je iets vragen?'

'Ja hoor.'

'Weet je nog dat ik je vanmorgen naar je kamer heb gestuurd, omdat Lotte en jij door bleven gaan met elkaar vast pakken en in elkaars lijf prikken tijdens het eten?'

'Ja! Dat was niet eerlijk, want ik deed dat niet. Lotte bleef doorgaan.'

'Dus het was helemaal niet eerlijk dat ik je naar je kamer stuurde?'

'Nee!'

'Sorry, ik heb dat niet goed gezien.'

'Geeft niet.'

'Jawel, dat geeft wel. Ik heb je onterecht naar je kamer gestuurd en daarvoor zeg ik graag sorry. Dat had ik niet moeten doen.'

'Weet je, ik wist op dat moment niet zo goed wat ik moest doen om ervoor te zorgen dat het aan-elkaar-zitten en elkaar-steeds-prikken zou stoppen. Heb jij een idee wat ik anders had kunnen doen?'

'Ja hoor, je had al gezegd dat je tussen ons in zou komen zitten als we door zouden gaan. Dat had je gewoon moeten doen.'

'O ja. Dat is een goed idee. En zouden jullie dan ook echt gestopt zijn?'

'Ja hoor, dan kunnen we er toch niet meer bij?! Wil je het een keer oefenen?'

'Ja, dat is een goed idee. Dus ik had gewoon hier moeten gaan zitten. Ik sta op en ga op een stoel naast Sofie zitten.'

'Ja, alleen niet zo. Je bent nu zo streng. Dat voelt helemaal niet leuk. Je kunt er ook gewoon tussen komen zitten en verder kletsen.'

'O, je bedoelt dat ik het allemaal wat luchtiger en speelser kan doen èn duidelijk kan zijn. Mmmmmm, dat  is een goeie. Zal ik het nog een keer proberen?' Ik ga opnieuw op de stoel zitten, alleen nu van binnen veel lichter. Niet om iets te corrigeren, maar om ervoor te zorgen dat de meiden niet verder kunnen met waar ze mee bezig zijn, in afstemming op sfeer die er is. Ik voel me er ongemakkelijk bij en begin direct een gesprekje. ‘En, wat gaan jullie vanmiddag doen?’

'Ja, dat is veel beter. Alleen je hoeft niet direct te gaan praten. Dat komt raar over. Dat komt vanzelf als je bent gaan zitten.' Feilloos voelt Sofie aan dat het nog steeds niet helemaal klopt…

'Je hebt gelijk. Het valt nog niet mee… Ik merk dat ik dat nog niet zo gemakkelijk vind, want het gedrag stoort me en dan word ik strak van binnen en word ik streng, omdat ik wil dat het stopt.' Ik ga onderzoeken wat ervoor zorgt dat ik van het gedrag zo streng wordt.

'Misschien wilde je voor mij opkomen?'

'Nee, dat kun je prima zelf.' Ik neem de tijd om te voelen wat er van binnen bij me opkomt. Het heeft te maken met toen ik zelf een meisje was. Toen konden kinderen ook zo prikken en aan elkaar trekken. Dat vond ik heel vervelend. Het voelde onveilig. En ik voelde me buitengesloten, omdat ik niet mee deed.

Sofie zegt stralend: I'k vind het leuk.'

'O ja?! Hoezo dan?'

Nou, ik moet er van lachen en giechelen en dat vind ik gezellig.

'O, ja zo kun je er natuurlijk ook tegenaan kijken. Dus zo maken jullie gewoon plezier?'

'Ja. Mama, weet je nog hoe ik je vandaag aan tafel noemde wat jij niet zo leuk vond?'

'O, je bedoelt ‘Mama ruikt naar pis’?'

'Ja. Ik zei dat, omdat ik het gemeen vond dat ik naar mijn kamer moest. Sorry, dat had ik niet moeten zeggen.'

'O, wat fijn dat je dat zegt. Dank je wel!'

Ik ontdek steeds meer hoe Sofie en ik van elkaar kunnen leren. Leeftijd doet er niet toe. De relatie wel.

 

De naam Sophie is om privacyredenen gefingeerd.

Femmy Wolthuis is adviseur en coach voor schoolleiders in het basisonderwijs en loopbaancoach voor jongvolwassenen in het hoger onderwijs.