Jeroen luistert naar Jan Wiegers (Cito): 'Het onderwijshart gaat tekeer, maar ik ben er weer ingetrapt'

13 november 2014

Is de autofabrikant verantwoordelijk voor het gebruik van de auto, voor de ongelukken die er mee worden veroorzaakt, het milieu? De maker van de Cito-toets  voor het misbruik van de gegevens door het onderwijs, media, besturen, overheid? Bij schoolleider Jeroen Goes bonkte het onderwijshart nog tot diep in de nacht, nadat hij gisteren de  Onderwijsavond in Driebergen had bezocht.  Voor spreker Jan Wiegers - lid van de Raad van bestuur bij Cito - had hij een aantal vragen. Maar de avond liep voor hem anders. Tot een echt gesprek kwam het niet. Zijn blog: 'Ik heb het oprecht geprobeerd: een kans gegeven, de mooie dingen willen horen. Maar ik ben er weer ingetrapt.'

Dan ben ik er weer ingetrapt. Heb mij laten verleiden tot... Ja, tot wat eigenlijk? Een verhoogde hartslag?  Als iedere onderwijsavond in Driebergen beloofde het weer een avond van inspiratie te worden. Er was een voor 'Nivoz-normen' vreemde eend in het theater aangekondigd: Jan Wiegers, lid van de Raad van Bestuur van Cito.

Ik zou nu kunnen schrijven over het oorspronkelijke bestaansrecht van de Cito-eindtoets: voor de advisering voor het Voortgezet Onderwijs. Nu dit met de verschuiving van de eindtoets als reden niet meer relevant is, wat zou de relevantie dan nog zijn, en hoe past de Cito zich daar op aan? Mijnheer Wiegers beantwoordde die vraag gisteravond niet, dus waag ik er mij er ook maar niet aan.

Of, zoals de altijd erudiete Luc Stevens stelde: zou Cito niet meer in de preventieve sfeer moeten doen over het gebruik van de Cito?
Welke reactie JanWiegers hier ook op gaf, niets wat daar op leek. Behalve dan dat hij zei dat er een toelichting bij de toetsen zit.

En hoe zit het dan met de relatie tussen Squla en Cito? Het oefenen voor de toets?
Ontzettend handig wist hij deze vraag te pareren. Als daar al sprake van zou zijn, dan wist hij er niets van. Hij nodigde de vragensteller - ikzelf dus - uit om hem de artikelen toe te sturen. Via twitter kreeg ik de artikelen al direct opgestuurd. Na afloop wist de schrijver ervan mij te vertellen dat hij deze discussie al op het hoofdbureau van Cito had aangezwengeld. Maar nergens een verantwoording had ontvangen.
Ik probeerde het na afloop nog eens met een nieuwe vraag aan de heer Wiegers. Ach... wat een naïviteit van mij.

De heer Wiegers toonde in een van zijn dia's de ambitie van Cito:
1. Wereldwijd toonaangevend
2. Leidend in Europa
3. Gewaardeerd om ons werk
4. Innovatie voor gebruik in de klas
5. Onafhankelijk zijn en blijven.
6. Objectief, betrouwbaar, kwaliteit.

Ik zocht naar het woord 'kind' en 'leerling', of 'leerkracht'. En verbaasde mij over de volgorde. Twitter brengt soms de mooie dingen naar boven. Mij werd geadviseerd een handstand te maken en het lijstje dan nog eens te lezen. Dat maakt inderdaad al een verschil.

Met mij probeerden een aantal mensen uit het publiek en Luc Stevens het gesprek aan te gaan, maar Jan Wiegers omzeilde iedere vraag, liet de verantwoording aan het veld, nam geen verantwoordelijkheid voor iedere maatschappelijke discussie.  Zou hij dat moeten doen? Ik weet het niet, het is zijn keuze.
Is de autofabrikant verantwoordelijk voor het gebruik van de auto, voor de ongelukken die er mee worden veroorzaakt, het milieu?
De maker van de Cito voor het misbruik van de gegevens door het onderwijs, media, besturen, overheid?

Ik heb het oprecht geprobeerd: een kans gegeven, de mooie dingen willen horen. Maar er zat nog zoveel in waarover ik vragen had, maar er was geen gesprek, er was geen echt antwoord op de vragen.

Wat bleef was mijn vaststelling dat ik er weer in was getrapt.
Waarom zou hij de kritiek tot zich nemen, de verbinding van Squla met Cito erkennen, en daarbij ook nog eens bevestigen dat Squla onderdeel is van RTL. Ja de partij die de lijstjes maakt. Die lijstjes waarvan hij zelf zegt: dat moeten we niet willen.
Hoe valt dat nog te rijmen, in het 'hol van de leeuw', zoals hij het zelf ook wel beschouwde?

Ik trapte er weer in, mij opwinden over mensen op het podium die iets met onderwijs zeggen/lijken te hebben. Maar daarnaast ook iets te hebben verkopen.
Ik had er natuurlijk ook in kunnen berusten, de waarde van Cito in ons eigen systeem kunnen waarderen (ja heus, die zie en erken ik), en mijn hartslag in een gezond ritme kunnen laten kloppen.
Mijn eigen keuzes maken, mijn eigen verantwoordelijkheid kunnen nemen. En dit optreden van iemand van het bestuur als pure politieke en bestuurlijke werkelijkheid te zien.

Dat had ik kunnen doen, er niet intrappen.
Had kunnen doen.
Met mijn 550 Cito-eindscore ( en aansluitende totaal mislukte vervolg onderwijscarriere) had ik beter moeten weten.

Ik leer het ook nooit.
Dat (onderwijs) hart, het klopte weer als vanouds.

Jeroen Goes is schoolleider op De Werkplaats in Bilthoven. Hij blogt sinds dit jaar onder meer voor hetkind en zijn totale werk staat op zijn eigen website 26000dagen.nl 

Aanvullende (achtergrond) informatie

blog van Hartger Wassink over Squla en Cito.

(Toelichting op het vraag-en-antwoordspel over betrokkenheid bij Squla na afloop.

Dhr Wiegers: je stelde mij de vraag of ik vond dat Squla het toetsresultaat zou beinvloeden. Op die vraag moet ik je antwoorden: dat weet ik niet.
Ik: die vraag stelde ik niet, ik stelde de vraag: waarom lever je gegevens aan bij dit instrument, gemaakt voor oefenen voor de toets.
Wiegers: ik weet het effect niet, wij leveren slechts een aantal items aan.
Ik: Het bevreemdt mij dat je dan niet het effect meet, om iedere vorm van belangenverstrengeling te voorkomen.
Wiegers: Dat weet ik niet, ik weet het echt niet.
Ik: (stoom, zucht.. en dacht: wat een politieke slimheid bezit deze man)