‘Ze weten zich gezien en andersom voel ik mij ook gezien.’

14 september 2016

Jelle Veerman rijdt na de zomervakantie op de fiets naar school. Onderweg wordt hij begroet door leerlingen, soms uit beleefdheid en soms heel enthousiast. De begroetingen verstommen vaak na een paar maanden, maar sommige leerlingen blijven wel enthousiast. Jelle gaat bij zichzelf na waar dat aan zou kunnen liggen en deelt die bespiegelingen met ons: ‘Sommige oud-leerlingen blijven groeten, niet omdat je zelf groet, maar omdat er een diepere relatie is.’

Net na de zomervakantie wordt er veel gegroet op de fiets. Een beleefd 'goedemorgen' tot een uitbundig 'Hé mees!'. Het verstomt vaak na enkele maanden. Sommige oud-leerlingen blijven groeten, niet omdat je zelf groet, maar omdat er een diepere relatie is. Ze weten zich gezien en andersom voel ik mij ook gezien. Een waardevol moment.

Eén leerling blijft mij in het bijzonder bij. Net na mijn start (in de periode na de meivakantie) zat hij in groep 8. Het was een rommelig jaar geweest. Door uitval van leerkrachten waren er veel wisselingen geweest. Ook was de stof aan het eind van de cursus (te)veel gevraagd. Het lukte niet meer. Onvoldoende begrip over en weer. Er werd onvoldoende recht gedaan. 'Ik nam het initiatief om, in mijn rol als bovenbouwcoördinator, het gesprek aan te gaan met de leerkracht, de leerling en de ouders. 'Wie ben jij dan?' was de eerste reactie van ouders. Ik was ook nog maar net begonnen, een totale onbekende voor ze.'

Een moeilijk gesprek volgde. Toch had iedereen de moed om het gesprek aan te gaan. Was er de durf om tekorten toe te geven, om elkaar ook te horen en vooral elkaar te zien... De problemen waren de wereld niet uit, maar er was wel een start gemaakt om elkaar te zien.

Ik ben dankbaar dat dit 'zien' zich manifesteert in elke 'hoi!' op mijn fietstocht naar school .

Het getik van je pen
Je geluiden tijdens het werken
Je gevatte opmerkingen
Vragen één ding: zie je mij?

Melden bij de directie
Zitten op een aparte plek
Time-out buiten de klas
Jij wilt weten: zie je mij?

Het lukt niet meer
Teveel gevraagd
Teveel gewissel
Jij blijft vragen: zie je mij?

We gaan in gesprek
Tranen vloeien
Je wilt wel, maar het lukt niet
En die ene vraag blijft:
“Zie je mij?”

Ik hoor je aan
We spreken alles uit
Sorry en begrip is wederzijds
Misschien niet alles opgelost,
Wel uitgesproken en gezien.

In de eerste maanden van het jaar
Fiets ik de eerstejaars tegemoet
“Hé meester!” verstomt na enkele weken
Maar jij, jij komt voorbij
En jij, jij groet, na jaren, nog altijd
En ik weet:
“Jij ziet mij.”

Jelle Veerman is  leerkracht en bouwcoördinator op de Koningin Julianaschool in Woudenberg. Daarnaast werkt hij één dag in de week voor Stichting PCO Gelderse Vallei.