'Wie zich verliest in boos worden, stopt met opvoeden'

21 mei 2017

'Veel ouders en opvoeders hebben een druk leven waarin ze van het een naar het ander rennen,' aldus Gordontrainer Marre Taal. 'In onderstaand voorbeeld gaf de moeder zichzelf daardoor geen tijd om na te denken. Door de stress verloor ze haar geduld en emoties tegenover haar kinderen namen de overhand.' Het gevolg? 'De uithaal naar haar zoon voelde niet goed.' Marre's blog.

Een moeder zegt: ‘Ik moet iets opbiechten. Ooit heb ik een van mijn kinderen een flink pak rammel gegeven. Het was zo’n periode tussen Kerst en Oud & Nieuw toen ik veel aan mijn hoofd had. Vlak voordat het gebeurde, goot ik rijst in de pan, ging de voordeurbel en deed de kat van buren zijn behoefte in de tuin precies onder mijn keukenraam. Tot overmaat van ramp hoorde ik op hetzelfde moment de jongens in de achterkamer moord en brand gillen. Ik dacht aan de vreselijkste dingen en mijn hartslag vloog omhoog. Tijd voor actie!'

'Met grote stappen liep ik dreigend op de kinderen af. 'Hou hier onmiddellijk mee op!' riep ik zo hard als ik kon. Ik haalde uit met mijn armen in de hoop mijn oudste zoon te raken. Mijn hand belandde op zijn rug. 'Au, wat doe je nu!', schreeuwde hij verontwaardigd en hij rende de kamer uit. Met een klap smeet hij de deur dicht. Wil je weten of het hielp? Voor het korte moment wel, want de ruzie tussen de jongens was gestopt. Maar het voelde niet goed. Het luchtte niet op en het was niet nodig geweest.’

Veel ouders en opvoeders hebben een druk leven waarin ze van het een naar het ander rennen. In het bovenstaande voorbeeld gaf de moeder zichzelf geen tijd om na te denken. Door de stress verloor ze haar geduld en emoties namen de overhand. Het lijf reageert vaak sneller op situaties dan we ons kunnen voorstellen. Een emotie is een innerlijke beleving dat door een gebeurtenis wordt opgeroepen.

Het komt van het Latijnse woord ‘movere’, dat bewegen betekent. Het lichaam wordt door een prikkel in beweging gezet en veroorzaakt diverse lijfelijke reacties. Het is lastig om emoties als boosheid en angst te controleren. Natuurlijk mogen opvoeders best eens gedoseerd boos worden. Maar wie zich erin verliest en niet meer kan nadenken stopt met opvoeden. Door even te wachten met een reactie is het makkelijker om passend te reageren. Rustig zitten, (h)erkennen van de eigen gevoelens en nadenken over de situatie voorkomt het verliezen van geduld.

Zeker in het begin kost het tijd om een ik-boodschap te formuleren. Opvoeders die erg uit hun doen zijn kunnen het best eerst hun gevoelens uitspreken. Dat lucht vaak enorm op zonder dat kinderen allerlei verwijten naar het hoofd worden geslingerd. Met een simpele ik-boodschap kan aan kinderen worden uitgelegd waarom iets wel of niet kan. Door de uitleg is de kans groot dat kinderen zullen meewerken. Bijkomend voordeel is dat kinderen leren om anderen ook met respect te behandelen. Twee vliegen in een klap dus. Lastig om het geduld te bewaren? Lees dan de volgende tips.

• Herken je eigen emoties


• Oordeel niet over je emoties


• Wacht met reageren


• Benoem je emoties


• Neem de tijd


• Als het niet gelukt is….begin je de volgende keer weer opnieuw!

Marre Taal is kindercoach en gecertificeerd Gordontrainer. Ze heeft haar eigen praktijk Family Tools.