Er is een oud Noors verhaal van een jongen die de wijde wereld in wil, en zijn knapzak aan het inpakken is. Zijn moeder wil hem van alles meegeven, zodat het hem aan niets zal ontbreken, maar zijn grootmoeder zegt: nee, neem niet teveel, want dan heb je geen plaats meer over voor alles wat je onderweg nog vindt. Neem wat brood voor de eerste dagen, maar niet voor een maand, het wordt toch oud. Neem lucifers mee, maar geen brandhout; neem een kurkentrekker maar geen flessen, die zijn zwaar. Alleen als je knapzak niet te vol is, sta je open voor al het goede wat de wereld je te bieden heeft.
 

Dit verhaal is mij bijgebleven omdat het zo helder de keuzes weergeeft waarvoor je als opvoeder, ouder of leraar, staat. Wat wil je je kinderen meegeven? De moeder handelt hier uit zorg, de grootmoeder uit vertrouwen. Niet omdat zij naïef is, maar omdat ze weet dat zij de jongen niet zijn hele leven zal kunnen blijven verzorgen, en hem ook niet genoeg mee zal kunnen geven voor zijn hele leven.

Het vertrouwen dat zij hem meegeeft, zal zijn belangrijkste hulpbron zijn. Wel lucifers, geen hout. Dat vind je onderweg, het bos ligt er vol mee. En, natuurlijk, weten hoe je vuur maakt.

Tamir Herzberg houdt zich bezig met onderwijsadvies, – ondersteuning en -ontwikkeling. Zie website www.tamirherzberg.nl