Wat pubers na een levensles vertellen: 'Hij sprak als een heel wijs kind'

1 oktober 2012

Meester Kanamori was vrijdag 7 september te gast op het Amstelveen College op uitnodiging van Checkitin! Hij gaf er twee lessen, één aan tweedejaars leerlingen en één aan ouderejaars.  Ruïe-Jalo Wijnschenk vertelt op camera, daarnaast is er een bloemlezing van reacties van andere leerlingen. 'Hij sprak als een heel wijs kind' en 'het was leuk, grappig en mooi' en 'het was een van de mooiste ervaringen die er zijn'.

“Ik vond het heel indrukwekkend. Ik vind dat hij op een hele aparte manier naar het leven kijkt, op zo'n manier heb ik het nog nooit bekeken. Ik vond het ook leuk dat hij ons bij zijn verhaal betrok en ook vragen aan ons stelde. Hij vroeg ook aan ons wat je allemaal met handen kunt doen en bereiken. Hij vertelde ook dat je met je handen veel voor iemand kunt betekenen. Daar heb ik nog nooit zo over nagedacht en ik denk dat dat de meeste indruk heeft gemaakt.” Fien, 4vwo, 15 jaar

“Het allermooiste wat hij zei vond ik dat het zo belangrijk is om liefde te krijgen en dat dit eigenlijk zo normaal is geworden voor ons dat je het eigenlijk helemaal niet meer opmerkt. Ook is het heel belangrijk om liefde te geven, want niemand kan leven zonder liefde. Liefde kan ook in hele kleine dingetjes zitten: iemand helpen met de afwas of iemand een kusje of knuffel geven. Betrokkenheid bij elkaar is belangrijk. Doordat hij zei: je leeft maar een keer en daar moet je nu het beste uit halen, besefte ik me eigenlijk pas hoeveel liefde ik elke dag krijg van de mensen om me heen en elke dag weer. Ik ben heel blij en dankbaar dat meneer Kanamori mij dat heeft doen beseffen.” Ruïe-Jalo, 3 gymnasium, 13 jaar

“Ik vond het een leuke en zeer leerzame les. Ik vond het mooi om te zien hoe dhr. Kanamori nadacht over wat een aanraking of een gevoel betekende voor jou en de mensen om je heen. Ik vond het ook leuk om te zien hoe hij reageerde op de Nederlandse kinderen. Het heeft veel indruk op me gemaakt, omdat hij met een goede en toch speelse manier over het leven denkt. Ik vond het wel een beetje spannend met de pers erbij, maar toch wist dhr. Kanamori me te bereiken. De introductie van dhr. Kanamori bijvoorbeeld was leerzaam er toch doordacht. Ik vond het leuk hoe hij uitlegde over de herkomst en de betekenis van de Japanse tekens. Het was grappig hoe hij daarmee het bruggetje maakte naar een wat serieuzer onderwerp.” Tamar, 3vwo, 13 jaar



“Ik merkte  dat toen meneer Kanamori binnenkwam de groep, die elkaar niet of nauwelijks kende, gelijk heel hecht werd. Iedereen kreeg gelijk een lach op zijn/haar gezicht toen hij binnenkwam, we voelden de warmte die hij uitstraalt. Hij sprak als een heel wijs kind en hij maakt veel grote gebaren, dat vond ik heel erg leuk.” Nanette, 3vwo, 14 jaar

“De les van meneer Kanamori heeft veel emoties bij mij losgemaakt. Hij vertelde over wat handen allemaal betekenen en toen kreeg ik een raar gevoel in mijn onderbuik . Hij vroeg ons wat mensen die je dierbaar zijn voor je hebben gedaan, toen moest ik heel erg denken aan de tijd dat ik in de kliniek heb gezeten. De emoties waren sterk en ik wist op dat moment niet wat ik moest doen. Meneer Kanomori is een hele goede man met veel levenslust en heeft veel liefde voor zijn vak als docent. Ik vond deze ervaring een van de mooiste die er is.” Marieke, 2mavo, 14 jaar

“Ik vond het een hele mooie les, vooral heel leuk om te zien hoe meneer Kanamori les gaf. Het was leuk, grappig en mooi. Wat het meeste indruk op mij heeft gemaakt, is toen meneer Kanamori iedereen vroeg aan een moment uit het verleden te denken. Een moment waarop iemand jou, of jij iemand met je hand(en) hebt geholpen. Toen ik daar voor mijzelf aan terugdacht, kwamen er heel veel mooie herinneringen naar boven en realiseerde ik me hoe belangrijk handen nou eigenlijk zijn om iemand een goed, blij of mooi gevoel te geven. Toen ik aan die momenten dacht, kreeg ik tranen in mijn ogen. Ik vond het ook heel mooi hoe meneer Kanamori het publiek (de klas) bij zijn les/verhaal  te brengen. Het was een mooie ervaring!” Indi, 4vwo, 14 jaar

“Wat mij het meeste en het beste is bij gebleven is het eerste deel, het begin dus eigenlijk. Want we moesten allemaal onze rechterhand opsteken, en toen tekende mr Kanamori de rechterhand. Toen moesten we onze linkerhand opsteken die tekende hij ook na. Uiteindelijk tekende hij in beide handen een lange streep en een korte streep. Dat werd samen een teken. Hij vroeg ons wat dat teken betekende, iedereen zij iets in de richten van vrede. Dus vriendschap, vriendelijkheid, rust (etc.). Meneer Kanamori zei dat alles goed was. Dat heeft veel indruk gemaakt, omdat ik vroeger op stomme en saaie scholen heb gezeten, waar vaak veel gepest werd. En toen dacht ik: iedereen heeft vriendschap en is vrienden met elkaar.” Jesse, 2gymnasium, 12 jaar

''Ik vond het een leerzame les. Het is grappig hoe Kanamori alle gebaren gebruikt en heen en weer danst, maar ook wat hij zij is me bij gebleven. Ik wist het al, maar Kanamori heeft nog even benadrukt dat je vrienden nodig hebt. Ook heeft hij laten zien dat je nog lang niet alles uit iets haalt, zoals met de hand. Er waren natuurlijk nog veel meer dingen wat je met de hand kan doen dan wat we daar bedacht hebben. Ook vond ik het grappig dat hij zij dat wij alles zeggen wat we willen, en niet bang zijn om te falen. Terwijl ik het gevoel had dat  bijna iedereen bang was om iets verkeerds te zeggen.” Laurens 5havo, 16 jaar

“Het speciale aan meester Kanamori is dat hij het plezier dat wij en alle kinderen hebben bij het spelen, kan overbrengen in de lessen. Meester Kanamori heeft de klas en mij geleerd om de momenten te koesteren waarop je familie en vrienden je tot steun en troost waren en dat je steun en troost hebt gegeven. Als je dat kan, ben je een gelukkig mens.” Bram, 4havo, 16 jaar

“Bij mij is het meest blijven hangen dat er altijd handen zijn die je steunen en dat je soms niet door hebt als mensen je helpen! Bij mij is dat echt een symbool geworden en jaah dat blijft echt mijn leven lang bij!” Feline, 2atheneum/havo, 12 jaar

“Wat mij het meest is bijgebleven is toen hij de brieven voorlas en toen hij ons bij zijn les betrok door ons naar voren te halen enz. Ik vond het verder ook heel bijzonder dat hij naar Nederland is gekomen en dat hij dan ook naar het Amstelveen College kwam, is al helemaal bijzonder. Zijn manier van lesgeven is in Japan niet helemaal 'normaal'. Maar dat hij toch op die manier lesgeeft en probeert de sfeer te verbeteren in plaats van alleen maar streng te zijn, vind ik een heel mooi gebaar. Heel erg bedankt voor zijn les.” Sharon, 3vwo, 14 jaar

“Ik vond het heel mooi om te zien hoe stil het werd toen meneer Kanamori binnenkwam, hoe respectvol de kinderen ineens waren. Hij gaf mij een heel rustig en warm gevoel, dat je veilig was. Dat hij je zou helpen als het nodig was. Hij laat je over dingen denken, bijvoorbeeld toen hij vroeg wie er iets kon vertellen over iemand die iets (belangrijks) voor je had gedaan. Ik schrok er zelf ook wel een beetje van dat niemand zijn of haar hand opstak. Ik wilde mijn hand opsteken, want ik bedacht me dat eigenlijk de hele dag door mensen dingen voor je doen, je ouders geven je elke dag liefde, je leraren geven je les, zodat je later kunt gaan werken. Ik vond het een hele mooie en bijzondere les die je eigenlijk niet met woorden kan omschrijven. Je moet het hebben meegemaakt, ik ben heel blij dat ik dit heb meegemaakt.” Ymke, 3vwo, 16 jaar

“Ik vond de les van meneer Kanamori heel bijzonder. Hoe al die Japanse tekens zijn ontstaan heeft het meeste indruk op me gemaakt. Ik had nooit verwacht dat dit zo'n diepe betekenis had en die streepjes bijvoorbeeld troostende handen betekenden. Ik vond ook de verhalen die meneer Kanamori over de kindjes uit zijn klas vertelde heel leuk en bijzonder. Het was heel leuk om het leven een keer op een andere manier te bekijken.” Celine, 4vwo, 15 jaar

Met dank aan Theo Roos, docent op het Amstelveen College.