Vrolijke plaatjes voor een betere wereld

27 juni 2017

René Kusters is een man die op Facebook probeert om met het plaatsen van vrolijke plaatjes tegenwicht te bieden voor de zure en negatieve reacties die er soms de overhand lijken te krijgen. Pascal Cuijpers, docent en faalangsttrainer, raakte hierdoor geïnspireerd en bedacht dat dit misschien ook voor zijn faalangsttrainingen nuttig zou kunnen zijn.

Met zijn positieve instelling vecht René Kusters in zijn eentje tegen een schijnbare utopie. Een wereld waarin mensen goed zijn voor elkaar, respect tonen en scheldkanonnades achterwege laten. Dat deze wereld heel ver weg lijkt te zijn is meer dan duidelijk voor René, die in zijn eentje dagelijks zo’n vijf uur ‘vecht’ tegen onrecht en aanstootgevende berichten op Facebook, door het onuitputtelijk plaatsen van grappige plaatjes met teksten van voornamelijk dieren. Hij lokt hiermee reacties uit, maar probeert ook via zijn tsunami aan positief bedoelde foto’s en berichten de negatieve reacties steeds verder uit het blikveld van de bezoekers te duwen. Ook al lijkt het onbegonnen werk, het geeft hem een goed gevoel om een fractie tegenwicht en energie te bieden in een wereld waarin veel mensen anoniem sneller verzuren dan een olympische sprinter op de tweehonderd meter.

Dat positieve energie van groot belang kan zijn op het welbevinden, succes en de levensvreugde van mensen is een feit. Dat spanning en negatieve emoties kunnen leiden tot ongewenste doemscenario’s is eveneens bekend. Tijdens de faalangstreductietrainingen die ik geef, probeer ik leerlingen hier onder andere bewust van te maken door oefeningen te doen die soms letterlijk energie uit het lijf kunnen laten stromen, zowel op een lichamelijke als een mentale manier. Een voorbeeld is dat een leerling met gestrekte arm mijn arm in tegengestelde richting moet proberen weg te duwen, terwijl medeleerlingen en ikzelf ondertussen positieve dingen over deze leerling opsom. Dit geeft deze leerling letterlijk veel kracht en motivatie, waardoor hij mijn tegenwerkende arm makkelijk weet weg te duwen. Wanneer we dezelfde test herhalen, en we negatieve dingen gaan zeggen over de leerling, verzwakt letterlijk zijn arm, waardoor het voor mij makkelijker is om deze in tegengestelde richting weg te duwen.

Dat negatieve gedachten een grote kwelgeest zijn en ons voor een groot deel kunnen belemmeren in ons dagelijks functioneren, is een tekortkoming die we onszelf vaak onbewust aandoen. Een andere oefening om deze negativiteit en spanning uit te bannen, is het G-denken. Hierbij worden alle negatieve gedachten, gevoelens en gedragingen zo concreet mogelijk omschreven. Daarna worden tegenover al deze negatieve gedachten, gevoelens en gedragingen positieve zaken gezet, waardoor je een andere en constructievere kant van een ‘probleem’ gaat zien.

De grote vraag blijft in hoeverre de grappige en ontspannen manier waarop René Kusters met negativiteit op social media omgaat, helpt om de zwartgalligheid tegen te gaan. Hijzelf blijft er erg nuchter onder en vindt het al een succes wanneer hij één iemand de ogen heeft kunnen openen in de strijd tegen het extremisme van getergde online respondenten. Daarnaast beleeft hij er zelf veel plezier aan en moet hij geregeld hardop lachen achter zijn computerscherm om zijn plaatjes of reacties die volgen op deze unieke aanpak. Het werkt therapeutisch voor René en hij schaadt er niemand mee. Hij is de positieve byte in de terabyte-zee van verderf en achterdocht. Het goede gevoel overheerst echter. En dat geeft hem kracht, energie en voldoening. Ik denk dan ook dat we tijdens de eerstvolgende faalangsttraining maar eens massaal op zoek gaan naar foto’s en afbeeldingen van leuke, lachwekkende, positieve en aansprekende taferelen. Dit in het kader van de strijd tegen onnodige stress en negatieve energie. Met dank aan het therapeutische werk van René Kusters.

Pascal Cuijpers is docent beeldende vorming en faalangstreductietrainer. Hij publiceert o.a. in dagbladen, tijdschriften en onderwijsmagazines. Hij schreef ook een boek, met de prikkelende titel ‘Leraren hebben meer vakantie dan mensen die werken‘.