Veertig jaar leraar: ‘Elke dag, met een open en nieuwsgierige blik, de kinderen in je klas weer willen ontmoeten… ‘

17 december 2014

Met passie, emotie en zenuwen zit Cécile tegenover Adrie Groot, bestuursvoorzitter van stichting Blosse. Ze kondigt aan dat zij gebruik gaat maken van pre-pensioen. Ze is trots, dankbaar en kijkt met weemoed terug op veertig jaar juf-zijn in Bussum, Driebergen, Amersfoort en – als laatste – in Warmenhuizen. Zijn blog over passie voor het vak, het beste voor de kinderen: ‘Elke dag, met een open en nieuwsgierige blik, de kinderen in je klas weer willen ontmoeten… ‘

‘Ik wil jullie vertellen dat juf zijn mijn passie was, mijn geluk. Ik was enthousiast en betrokken, flexibel en fantasierijk. Leefde voor 100% in het kind. Ik was een geduldige, lieve juf en kon heel goed luisteren. Stressbestendig zijn en werkdruk aankunnen was echt niet eenvoudig, maar daar trok ik me doorheen met hulp van geweldige collega’s.’

Prachtig hoe Cecile dit met mij deelt en mooi om te ervaren dat haar passie voor het werk er ook nog kan en mag zijn, na liefst 40 jaar onderwijs. Maar hoe frustrerend zou het zijn als deze passie niet meer voelbaar en herkenbaar zou zijn? Zou het niet zo zijn dat iedereen graag die oorspronkelijke bevlogenheid - waarmee we toch allemaal de eerste stap als leerkracht hebben gezet - tot in lengte van jaren wil behouden? Dat je elke dag, met een open en nieuwsgierige blik de kinderen in je klas weer wilt ontmoeten? En we merken dat we juist deze passie soms als sneeuw voor de zon laten verdwijnen. Terwijl deze energie tegelijkertijd een CAO-PO van honderden pagina’s overbodig kan maken.

Leerkrachten met een hart voor kinderen. In de decembermaand wordt ons opnieuw voorgehouden wat er werkelijk toe doet. De eenvoud van de ezel, de timmerman en de stal laat ons de kracht van het kind zien. We moeten weer op zoek naar het kind. Ik bedoel, het kind achter de methode, het lesje, de structuur, het ‘moeten’. Op zoek naar de kracht, de talenten van elk kind.

Anne Arink - directeur van basisschool Instituut Coolsma - vertelde onlangs op zeer inspirerende wijze hoe zij aan de hand van de Amerikaanse schrijver Stephen Covey, op zoek gegaan was naar zichzelf. Met behulp van de ‘zeven gewoonten van leiderschap’ heeft zij zichzelf als persoon, als leider herontdekt en ontwikkeld. En de weg gevonden om dit toe te passen in haar werk als directeur. Echte ontwikkeling begint in het hart, laat Covey zien en leidt tot succes. Voor jezelf en voor de mensen in je omgeving.

Het is belangrijk om op jonge leeftijd al jezelf goed te leren kennen, je emotionele intelligentie te verkennen. De psycholoog Daniel Coleman stelt in zijn klassieker ‘Emotionele Intelligentie’ dat als kinderen dát leren - het vergroten van zelfbewustzijn, het effectiever kunnen reguleren van gevoelens van ontreddering, het vasthouden van optimisme en doorzettingsvermogen als het tegenzit, het vergroten van het vermogen tot empathie, zorgzaamheid, samenwerking en sociale aansluiting - dan zou de toekomst er weleens een stuk zonniger kunnen uitzien.

In deze tijd van materialisme, van structuren, meten is weten, van afrekenculturen geeft het energie om stil te staan bij het kind en bij jezelf. Op zoek ook naar het kind in jezelf. Het is het moment om dankbaar te zijn voor alle duizenden gepassioneerde leerkrachten die een betekenisvolle omgeving realiseren voor onze kinderen.

Adrie Groot is voorzitter van College van Bestuur van stichting Blosse.