Spel als een manier om het vertrouwen van kinderen te verdienen

29 september 2017

Spel als een manier om het vertrouwen van kinderen te verdienen. Dat is wat Tessa Otten zich voornam toen ze begon in groep 3/4 op een nieuwe school. Maar kinderen blijven kinderen en het loopt niet altijd zoals je van tevoren had gedacht. Bijvoorbeeld als de kinderen enthousiast de juf in hun zelfgemaakte restaurant uitnodigen, maar daarbij een kind buitensluiten.

Tijdens mijn studie heb ik vaak geclaimd, gezegd, beschreven en ervaren dat het ontzettend belangrijk is om een sterke relatie op te bouwen met je leerlingen. Nu ik echt aan het werk ben in groep 3/4, wordt het tijd om daar invulling aan te geven. Zo goed en kwaad als het soms gaat. Na drie weken zou de ene leerling bergen voor me verzetten, terwijl een ander me nu nog niet aan durft te kijken. Een lopend project dus, soms hilarisch en soms confronterend. Om de klik met kinderen te vinden, is samen spelen een van de manieren waarop ik vertrouwen van de kinderen kan verdienen.

Binnen een schoolbreed project hebben we in de klas ons eigen restaurant gemaakt. De kinderen hebben hierin het grootste aandeel, met als gevolg dat de kast inmiddels is omgedoopt tot ‘mek drijv’. (vertaling voor de niet-leerkrachten; Mac Drive). Wat een helden.

Wanneer de kinderen aan het werk zijn, ben ik zelf ook druk in de weer: kinderen helpen, high fives geven, de nieuwe woorden ophangen en intussen de klas opruimen. Dan stormt Thijs op me af. ‘Juf, jij hebt gereserveerd in ons restaurant! En jij komt zo eten! Wij gaan voor jou eten maken!’ Hij ontploft nog net niet van enthousiasme en hangt een kaartje met ‘gast’ om mijn nek. Ik bevestig mijn reservering: ‘Ik kom zo!’

Dan zie ik Cathy staan. Ze staat beteuterd en wat hulpeloos om zich heen te kijken. ‘Welk werkje wil je graag doen?’ vraag ik aan haar. Ze staart naar de spelhoek en wijst naar Thijs. ‘Ik was in het restaurant, maar ik moest eruit.’ Als ik naar ons zelfgecreëerde restaurant kijk, zie ik een lege stoel met daarop een briefje met ‘JUF!!!!’ erop geschreven.

Ik had graag met deze jongens een rollenspel gespeeld, in de hoop dat ik dan ook tijdens de lessen meer vat op ze kan hebben. Zodat ik zie wie ze zijn, wat hun interesses zijn, wat ze van mij nodig hebben en wat hun talenten zijn. Maar ik besluit het nu niet meer te doen. ‘Ik vind het heel lief dat ik in jullie restaurant mag eten,’ spreek ik de jongens toe ‘maar je mag er geen andere gasten voor wegsturen. Cathy komt zo terug en ik wil dat jullie haar behandelen alsof ze een prinsesje is. Ze krijgt álles wat ze maar wil!’ Cathy’s ogen krijgen hun glans weer terug. ‘De klant is koning!’ roept Wander vanaf de andere kant van de klas. ‘Of, de klas is koning!’ voeg ik eraan toe.

Even later zit Cathy met opgeheven hoofd weer in de spelhoek, inclusief kroontje en mooi gedekte tafel, omringd door obers.

Voor ik aan de PABO begon, heb ik hospitality gestudeerd. Maar zoveel gastvrijheid… dat heb ik nog nooit gezien!

Tessa Otten is in 2017 afgestudeerd aan de Fontys Hogeschool (Kind & Educatie) in Tilburg en dit schooljaar begonnen als leerkracht op basisschool Klinkers in Tilburg.