'Soms wil ik dat je gewoon luistert. Maar vaak heb je een goede reden om dat niet te doen'

8 januari 2016

Het is half acht. Voor de verandering mag Natasja de Kroon vanavond haar zoon naar bed brengen. Ze lezen samen een paar verhaaltjes. Natasja probeert niet te laten merken dat ze zo weg wil om te sporten. Na drie verhaaltjes gaat het licht uit en kriebelt ze nog even over zijn ruggetje. Maar dan vertelt haar zoon dat juf vandaag boos was. Een blog: 'Ik snap dat juf het moeilijk met je heeft. Maar ik hoop dat zij, net als ik, ziet hoe kwetsbaar je bent.'

Net als ik op wil staan, vertel je dat juf vandaag boos op je was. Ik vraag je waarom. Je vertelt dat je al was begonnen met werken terwijl dat niet de bedoeling was. En hoe je alles uit moest gummen, terwijl je alles goed had. Bij het broodje was juf ook boos geworden. Je was te vroeg begonnen. De zandloper liep nog niet, maar juf had al wel ‘smakelijk eten’ gezegd. De andere groep was wel eerder begonnen en daardoor konden jullie maar kort buitenspelen. En dat terwijl het jullie voetbaldag was. Na de pauze ging het weer mis. Tijdens het spelen moest je aan je tafeltje blijven zitten en mocht een ander in jouw plaats in de poppenhoek. Een gemist spelmoment, een zware straf.

Nu snap ik waarom je zo boos uit school kwam. Je wilde niets, behalve spelen. Gelukkig heb ik op dat moment het goede gedaan en alles afgezegd, zodat jij lekker kon gaan spelen.

Ik snap ook dat juf het moeilijk met je heeft. Je wilt wel luisteren, maar van al die woorden die op je afkomen mis je er veel. Net als veel andere jongens (en mannen) komt lang niet alles wat er gezegd wordt bij je binnen.

Ook mij drijf je regelmatig tot wanhoop. Soms wil ik zo graag dat je gewoon luistert. Maar vaak heb je een hele goede reden om dat niet te doen. En soms ben je het wel van plan, maar ben ik te snel voor je. En er zijn natuurlijk ook dagen dat je gewoon zin hebt om dwars te zijn.

Maar ik hoop ook dat de juf de rest van jou ziet. Dat ze ziet hoe groot jouw hart is. En hoe jij met alles en iedereen meevoelt. Hoe kwetsbaar je bent, achter al die bravoure.

Ik hoop dat juf, net als ik, wil proberen er achter te komen wat jou drijft en wie je bent. Ik geef je nog een knuffel en ga sporten, met jou in mijn hart.

Natasja de Kroon studeerde in 1995 af als orthopedagoog. In 2005 richtte ze haar eigen kindercentrum op, de Buitenkans in Heerenveen. In haar huidige werk als Happy Coachen Geluksvogel combineert Natasja haar liefde voor kinderen met haar passie voor onderwijs.