'Sommige van jullie werken brengen meer bij me teweeg dan menig zogenaamd meesterwerk'
23 februari 2016
Anne van Hees heeft twee dochters: Liesje (2 jaar) en Sofie (4 jaar). Als ze gepland hebben om naar de speeltuin te gaan, maar het slaapje van Liesje uitloopt, wordt het even spannend als de plannen toch gewijzigd moeten worden. Een blog over kunst en de kunst van het aanvaarden.
Het is een zonnige winterdag en we hadden bedacht om 's middags naar een grote speeltuin te gaan. We wachten totdat je zusje haar middagslaap heeft gedaan. We wachten en wachten. We wachten nog een tijd en nog even.Uiteindelijk, om kwart over drie horen we Liesje. Ze moppert klaaglijk. Ik neem haar – in haar slaapzak – mee naar beneden. Ze drinkt wat warme melk terwijl ze op mijn schoot hangt. Jij - Sofie (4 jaar) - keuvelt ondertussen om ons heen. Je maakt ‘bedjes’ voor poppen, duplo-dieren en andere levenloze huisgenoten. Je haalt Hamertje-tik uit de kast en timmert er aan je tafel lustig op los.
Ik zie de tijd wegtikken. Het voelt dubbel: aan de ene kant zit ik ontspannen met een warme peuter op schoot. Aan de andere kant realiseer ik me dat het een kwartier fietsen is naar de speeltuin en dat er daar zoveel te doen is dat een bezoek van maar een half uur onacceptabel is voor jullie.
Het is vier uur als ik Liesje uit haar slaapzak help en jij je ons plan herinnert. ‘Gaan we nu naar de speeltuin?’ vraag je. Ik stel me in op een slechtnieuwsgesprek. ‘Nou lieverd…’ begin ik, ‘als we nu nog gaan zou dat betekenen dat we maar heel, heel kort kunnen blijven en…’ ‘Mama Anne,’ onderbreek je me, ‘ik heb zin om te verven!’
‘Dat kan!’ reageer ik opgelucht. Ook Liesje wordt er enthousiast van en niet veel later zetten jullie de eerste streken met een kwast op een groot vel papier dat tegen een deur zit geplakt. Gezusterlijk creëren jullie in het kwartier dat volgt een waar kunstwerk.
Tenminste, in mijn ogen. Want wat ik zie ontstaan raakt me. Ik vind de kleuren en hun combinatie prachtig. Snel bied ik jullie aan om een nieuw vel papier aan de deur te bevestigen, waarmee ik voorkom dat het kunstwerk transformeert tot een grote bruingroene brei, waarin de meeste van jullie schilderwerken naar verloop van tijd veranderen.
‘Maar wanneer is iets kunst?’ vroeg één van jullie tantes, tevens juf die momenteel middenin een project ‘kunst’ zit met haar kleutergroep, me vanochtend. Ik heb er te weinig verstand van, maar sommige van jullie werken brengen meer bij me teweeg dan menig schilderij met een waarde van vele miljoenen.
Lees verder.
Anne van Hees is onderwijskundige. Op haar eigen site blogt Anne regelmatig over onderwijs, opvoeding en ouderschap.
Reacties