Over het belang van erkenning

3 februari 2017

Haar lieve kleine mannetje kruipt net iets te vaak bij haar in bed. Tijd om op te voeden, vindt Natasja de Kroon met haar man. Na drie nachten besluiten ze hem rechtstreeks terug te sturen naar zijn bedje. Het mannetje zet zich schrap en huilt bittere tranen. Dan zien ze het licht. Het is duidelijk dat ze deze strijd niet gaan winnen. Dat het misschien beter is zijn gevoel en daarmee hem te erkennen. Haar blog: 'Nu ik hem hoor en zie, kan hij vertellen waarom...'

Ik zeg dat ik hem begrijp. Dat ik begrijp dat hij bij ons wil zijn.

Als bij toverslag verandert het huilen en verdwijnt de boosheid. Nu ik hem hoor en zie, kan hij vertellen waarom hij steeds komt. Hij mist papa. Na anderhalf jaar is papa weer aan het werk. En als hij morgen wakker wordt, zit papa al in de auto. En daarom komt hij 's nachts. Om bij papa te zijn.

In mijn armen valt hij in slaap. Uitgehuild. Gehoord. De volgende dag zit hij, de koning te rijk naast papa. Ons kleine grote mannetje.
Als je goed luistert heeft je kind het antwoord...

Natasja de Kroon studeerde in 1995 af als orthopedagoog. In 2005 richtte ze haar eigen kindercentrum op, de Buitenkans in Heerenveen. In haar huidige werk als Happy Coach en Geluksvogel combineert Natasja haar liefde voor kinderen met haar passie voor onderwijs.