Over eigenaarschap: 'Ja, maar... de juf kan het gewoon niet aan!'

16 oktober 2015

Miranda Loonstra hoort van ouders en kinderen uit de combigroep 7/8 dat de nieuwe juf voor een uitdaging staat. De groep is druk en zij is nog relatief onervaren. En dan loopt het uit de hand: er wordt een Instagram-account aangemaakt tegen de nieuwe juf.  Bij Miranda komt inmiddels de stoom uit haar oren, maar hoe pak je zoiets aan? Tijd voor een gesprek met haar zoon over zijn bijdrage aan de sfeer in de klas.


Het is begin van het schooljaar. De nieuwe juf van groep 7/8 staat in de deuropening. Blije uitgelaten gezichten, ze hebben er zin in. En de juf…? Ik weet het niet zo goed. Ze lijkt nog niet zo op haar gemak tussen die grote kinderen.

Het schooljaar is begonnen en steeds vaker hoor ik bij mijn zoon de naam van de juf vallen, en dan vooral in negatieve zin. ‘De juf is stom, ze is vet streng, iedereen vindt haar stom, ze kan geen orde houden!’ Ik hoor de uitlatingen aan en ben even met stomheid geslagen. Uiteindelijk vraag ik hem: ‘En jij dan, wat is jouw aandeel om het voor iedereen aangenaam te maken in de klas? Jullie zijn een groep, groep 8 heeft de ‘Grande Finale’ dit jaar. Zou je er dan niet iets moois van willen maken?’

Hij kijkt me aan; onder zijn lange lokken vandaan onderzoekt hij mijn gezicht. Op zoek naar wat? Boosheid, irritatie, een grijns, of mededogen? ‘Ja maar, juf kan het gewoon niet aan!’ roept hij verontwaardigd. Rustig herhaal ik mijn vraag: ‘Wil je er een mooi jaar van maken? En wat heb jij dan te brengen?’ Er klinkt gemompel, vervolgens staat hij op en vertrekt naar zijn kamer.

Ik ken de groep: een stelletje rouwdouwers waar menig leerkracht zijn handen vol aan had. En nu, een jonge leerkracht, nog duidelijk niet in haar kracht. Wat zou er in haar hoofd omgaan?

Wanneer ik mijn kinderen naar school breng, word ik aangesproken door een ouder van de MR. Hij vraagt me of ik iets gemerkt heb van de onrust in groep 7/8. Er zijn ouders bij hem gekomen om - in het bijzijn van hun kind - te klagen over de leerkracht. ‘Ik hoop dat de ouders die klagen hun eigen kind ook hebben aangesproken op hun gedrag', antwoord ik.

De ouder reageert nauwelijks op mijn antwoord en gaat door. Het schijnt dat er een Instagram-account is gemaakt met als titel: ‘I hate juf’. Er worden de meest nare dingen over haar gespuid op de social media. De stoom komt uit mijn oren: pesten via social media, is dat niet waar we onze kinderen voor willen behoeden? Ik ken mijn kind en ga die bij thuiskomst eens flink aan de tand voelen.

Mijn zoon geeft het bestaan van het account direct toe en ja, hij zat er ook in en is er op een gegeven moment ook weer uitgestapt. Iedereen eigenlijk, het account is opgeheven. Ik check zijn telefoon nog even voor de zekerheid, maar zie inderdaad geen sporen meer van het account.

Ik besluit het gesprek nogmaals aan te gaan. ‘Luister, op dit moment gaat het niet lekker in de klas. Dat is voor jullie niet leuk en voor de juf ook niet. Jij hebt aanzien in de klas, kinderen luisteren naar jou. Jij kan het verschil maken.’ Hij kijkt mij ongelovig aan. Ik zie de blik in zijn ogen. Iets is geraakt, maar dat gaat hij mij nu niet vertellen. En met een ‘Ik ga voetballen’, vertrekt hij.

Miranda Loonstra is moeder en werkt haar hele leven al in het onderwijs, als leerkracht en directeur.