Ned's great eight: Acht condities waaronder leerlingen tot leren komen

23 mei 2017

Als je een jongere vraagt om uit te leggen hoe kinderen leren, wat zou die dan zeggen? De adolescent Ned Cephalus had in eerste instantie geen idee, maar hield een dagboek bij en kwam toen tot acht fundamentele condities waaronder hij (en de meeste andere jongeren) tot leren komen. Harvard-onderzoeker Christina Hinton bekeek zijn lijstje en wist ze (neuro)wetenschappelijk te onderbouwen.

Een greep uit Ned’s great eight:

1. Je oké voelen: dus niet moe, hongerig of afgeleid door een mobieltje


2. De stof 'doet ertoe, is gerelateerd aan de echte wereld, een interessegebied of wordt door een gewaardeerde leraar uitgelegd'


3. Actief: niet zoals in aantekeningen maken, maar explorerend en in een context

De neurowetenschap verklaart

Na het verschijnen van het filmpje van Ned in 2012 heeft dr. Christina Hinton, onderzoeker aan de Harvard Graduate School of Education zich gebogen over of wat hij zegt, vanuit de (neuro)wetenschap te onderbouwen is. Op de website 'What kids can do' zet ze die (wetenschappelijke) onderbouwing uiteen. Hieronder twee delen daarvan.

'We feel, therefore we learn'

'Ned’s learning principles are based on research in Mind, Brain and Education (Hinton et al., 2012). Ned begins by sharing that he has to “feel OK” to learn effectively. Indeed, neuroscience research confirms that emotion is fundamental to learning (Hinton, Miyamoto and della Chiesa, 2008). In the words of neuroscientists Immordino-Yang and Damasio (2007): “We feel, therefore we learn” (p.1).

Emotion acts as a rudder to guide students’ learning, helping them gravitate toward positive situations and away from negative ones. This means, if learning experiences are positive, students will be motivated to engage in them. On the other hand, if learning experiences are riddled with stress or other negative emotions, students will jump hoops to get out of them.'

Active engagement

'Ned then goes on to explain that it is easier for him to learn when “it matters” and “it’s active.” In fact, neuroscience research suggests that active engagement and relevance are necessary for learning (OECD, 2007). The changes in brain circuitry thought to underlie learning do not occur when individuals are passively exposed to information that is not relevant to their goals (Ahissar et al., 1992; Recanzone et al., 1992; Recanzone et al., 1993; Recanzone and Wurtz, 2000; Ruytjens et al., 2006; Weinberger, 2008; Winer and Schreiner, 2011).'

'In educational terms, this means that if students are passively sitting in a class while a teacher is lecturing, they are not necessarily learning anything. Students will learn more effectively when they are actively engaged in learning activities that they care about. The good news is that teachers can make almost anything relevant to students by using multiple pathways to core knowledge (Gardner, 1983; Rose and Strangman, 2007). For example, if students are learning fractions, they can choose to learn them through baking cupcakes, building a birdhouse, or sewing a dress—all of which involve measuring with fractions.' Lees hier verder.

How youth learn

Hieronder de video waarin Ned is afkomstig van de website van 'What kids can do'  en is tot stand gekomen in samenwerking met de Nellie Mae Education Foundation.