'Mindfulness verandert niet de wereld, het verandert onze kijk op de wereld'

28 februari 2015

Jack Provily slaat met lichte verbijstering de taferelen gade op een schoolplein, bij het opstarten van de dag. Hij ziet gehaaste ouders kinderen aansporen om op te schieten. Binnen snel jas uit, kusje, afscheid en met versnelde pas terug naar de auto, het drukke leven in. En ook binnen verliest de leerkracht geen moment kostbare leertijd. De hoogste tijd voor een blog, een mindful blog: 'Het jongetje kijkt meewarig naar het eenzame water.' Meer horen over de toepassing van mindfulness in het onderwijs? Bij de volgende Onderwijsavond op 11 maart, gaat Anne Speckens hier nader op in.

Het is bijna half negen als ik het schoolplein oploop. Een vader kijkt mij geïrriteerd aan. Hij stopt en roept nijdig tegen zijn zoontje dat hij op moet schieten. De kleuter geniet echter van de regen die gestaag naar beneden valt. Hij kijkt met grote interesse naar een plas op het plein. Zijn vader loopt op hem af, pakt hem beet en sleurt hem mee. Het jongetje kijkt meewarig naar het eenzame water.

Als ik zelf binnen ben en naar de parkeerplaats kijk, is het een komen en gaan van ouders met auto's. Ik zie gehaaste ouders met rugzakjes en broodtrommeltjes hun kinderen aansporen om op te schieten. Binnen snel jas uit, ophangen, rugzak opbergen, broodtrommeltjes op de plank, inschrijven voor overblijven, kusje, afscheid. Met versnelde pas naar de auto en weg zijn ze, het drukke leven in.

Binnen verliest de leerkracht anno 2013 geen moment kostbare leertijd. Het programma van de dag staat al op het digibord en binnen enkele minuten worden kinderen aan het werk gezet. De druk om te presteren is groot en er is nog zoveel te doen.....

Tijd is geld. De 10-jarige Havo is onacceptabel en mag niet meer. Verkeerde keuze op universiteit? Jammer, in een volgend leven beter nadenken! Laatbloeiers zijn dus losers. Veel jongens haken voortijdig af...

Efficiëntie is de norm en wie hard werkt, wordt beloond. Onze huidige maatschappij staat vol van stress, gehaastheid en druk, druk, druk. Met grote verwondering aanschouw ik deze waanzin. De wereld om me heen lijkt gevangen in een neerwaartse spiraal van 'meer doen, in minder tijd' en tegelijkertijd beter resultaat verwachten. Zei Einstein hier niet over dat dat idioot is?

Zijn we onze kinderen aan het leren dat er altijd een doe-stand moet zijn? Niks doen is slecht......

Volgens mij niet. Het is hoog tijd dat we even stoppen. Het is interessant om te weten dat Tibetaanse boeddhisten het doorhollen juist als luiheid zien. Luiheid betekent in hun ogen dat je niet de tijd neemt om bewust en met aandacht naar jezelf en de omgeving te kijken.

Mindfulness is niet voor niets bezig met een opmars in de Westerse wereld. Bevrijding van stress, negatieve gevoelens en gedachten en meer ontspanning in het dagelijkse bestaan zijn de effecten die worden genoemd door aanhangers.

Maar waarom moeten kinderen wachten op trainingen voor volwassenen? Laten we ons onderwijs mindful maken.

Mindfulness verandert niet de wereld, het verandert onze kijk op de wereld. Mooi om dat leerlingen aan te bieden!

 Jack Provily

www.zomooianders.net