Mijn pedagogische tact

8 juni 2017

Linda Spin nam deel aan het traject Pedagogische Tact en schreef daar onderstaand gedicht over. 



Op het goede moment het juiste doen, óók in de ogen van de leerling,
een diepe betekenis en niet zomaar ‘een ding’..

Het gaat over jezelf kennen en er mogen zijn,
de ander tot je laten doordringen, zonder oordeel en zonder schijn.

Het kunnen handelen in volle aandacht,
volledig vanuit mijn eigen innerlijke kracht.

Maar ook het pijnlijke besef dat ik er dus niet altijd voor je was,
dat ik je regelmatig druk, lastig of irritant vond tijdens het college in mijn klas.

Momenten waarop jij me probeerde te vertellen waar je behoefte zat,
en wat je op dat moment dus echt van me nodig had.

Sorry, dat op zulke momenten mijn oordelen regelmatig in de weg zaten,
en ik echte aandacht voor je vanwege alle drukte te veel aan de oppervlakte heb gelaten.

Sorry, dat ik niet altijd zag wat je aan me vroeg,
en ik dan slechts handelde naar hoe jij je gedroeg.

Sorry, dat ik niet altijd hoorde wat jij van binnen riep,
en het daardoor niet altijd lukte met de band die ik met je schiep.

Vertrouwen en respect heb ik altijd voor je gehad,
maar nu, nu voel ik de emotionele betekenis die er voor je achter zat.

Een betekenis altijd al aanwezig,
maar veelal was ik teveel met andere zaken bezig.

Echter, een oprechte, warme maar vooral ‘bewuste’ betrokkenheid,
laat zich niet belemmeren door de twee woorden: ‘geen tijd’.

Het besef groeide dat ik, de docent die je hebt gekregen en niet gekozen,
jouw pedagogische behoeften nooit mag en wil verwaarlozen.

Een open geest, een open hart en een open wil,
Vormden in mijn hart samen een belofte, heel puur en nog heel pril.

Een belofte gevangen in deze woorden:

 

'Ik beloof je dat ik jou als persoon écht zal zien

en er écht voor je zal zijn..

Zonder oordeel

Vanuit oprechte warmte en betrokkenheid

Zodat jij je gewaardeerd voelt

En de ruimte ervaart om je eigen, echte ik te laten zien.'

 

Mijn belofte, mijn woorden, mijn stem die het zei,
tegen jou, maar eigenlijk nog meer tegen mij.

Het kost geen extra inspanning, slechts het extra bewustzijn,
en dat maakte de verandering, voor ons beiden zo fijn.

Ik nam de tijd om te luisteren, naar wat je zei maar nog meer naar wat je voelde,
het heeft me laten horen wat je écht bedoelde.

Ik gaf je de ruimte om te zijn wie je bent,
En door niet te oordelen, werd je door mij daarin erkend.

Ons contact, onze relatie gegroeid door ons stille verbond van elkaar ziend,
iets dat ik mezelf gun en dat jij zo verdient…

Linda Spin is verbonden aan de Katholieke Pabo Zwolle (KPZ). 

 

'Zien, verstaan,

de betekenis doorzien,

weten wat te doen en hoe,

en…

het ook doen.'