Liefde of angst? 'De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest’

31 oktober 2014

'Negenennegentig  procent van angsten zijn irreëel, worden ingegeven door gedachten en zijn meestal terug te leiden tot angst voor afwijzing en niet goed genoeg zijn.' Anouk van der Schans ziet dat we dan behoeftig en veeleisend worden en verkrampen. Niet de situatie, maar de gedachten maken de angst. Haar bijdrage over hoe je kan loslaten, om liefde toe te laten. 'Herinneren dat je alles wat je probeert te bereiken al bent, helpt je stoppen met strijden.' 

'Expose yourself to your deepest fear; after that, fear has no power, and the fear of freedom shrinks and vanishes. You are free.' – Jim Morrison

Als ik om me heen kijk zie ik zo ontzettend veel mensen met druk, haast en stress. Wat is het toch dat we ons zo laten leiden door deze spanning en verkramping? Naar mijn mening komt dit door angst.

Angst voor niet goed genoeg zijn. Angst voor afwijzing. Angst voor pijn. Angst voor niet krijgen wat je denkt nodig te hebben. Met als ultieme angst, de angst voor de dood (van lichaam en ego). We identificeren ons met wat we wel of niet hebben, bereiken en zelfs ervaren. We proberen zelfs omstandigheden naar onze hand te zetten omdat we anders geloven niet goed genoeg te zijn.

Terwijl er eigenlijk maar één echte angst is en dat is doodsangst, waarmee ik bedoel het sterven van ons lichaam. De andere 99% van de angsten zijn irreëel, worden ingegeven door gedachten en zijn meestal terug te leiden tot angst voor afwijzing en niet goed genoeg zijn, oftewel angst voor de dood van ons ego. Dit komt voort uit onze babytijd, waarin afwijzing wel degelijk betekende, niet overleven. Eenmaal volwassen geldt echter: ‘De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest’. Dit ontstaat al in onze kindertijd waarin we niet leren wie we echt zijn. We leren ons te identificeren met ons lichaam, onze gedachten en onze gevoelens. En de opvoeding is gericht op iets in de toekomst bereiken. Hiermee krijgen we als kinderen de inprenting mee dat we op dit moment niet goed genoeg zijn.

Met als gevolg dat we ons gevoel van tekort schieten projecteren op de wereld om ons heen. We worden behoeftig, angstig en veeleisend. De buitenwereld moet ons het gevoel geven dat we wel goed genoeg zijn. En uit angst voor afwijzing gaan we vaak juist de ander of de situatie afwijzen. Maar het is niet de situatie die je ongelukkig maakt, het zijn de gedachten erover die dat doen. We vormen allemaal verwachtingen en vooroordelen over hoe het leven hoort te zijn. Maar het leven voldoet niet aan je verwachtingen. We gebruiken ons denken om controle te krijgen over het leven. Onbewust van de daaronder liggende angst voor verandering, voor verlies en uiteindelijk voor de dood.

Door dit gebrek aan vertrouwen vechten we met elkaar en met het leven. Zoals Gangaji zegt: 'Je kunt het lichaam niet bevrijden. Je lichaam is gedoemd te verdwijnen. Je lichaam zit vast aan geboorte, honger, ziekte, dood, genetica en omgeving'. Oftewel, het lichaam zal nu eenmaal pijn ervaren en uiteindelijk sterven. Doodsangst gaat om lijfsbehoud. Dit is gevolg van in de war zijn over wie je echt bent. Want zonder gedachten is er geen lichaam. Het is een wenslichaam, voortgekomen uit vroegere verlangens. Wie zou je zijn zonder al deze gedachten over hoe mensen rekening met jou moeten houden? Als je de verlangens en je ego loslaat ben je vrij. Vrij om de dingen te doen uit liefde, in plaats van uit behoefte aan liefde. Als je niets nodig hebt is er overvloed. Dan kun je geven en stroomt de liefde.

Ik ben op dit moment een geweldig boek hierover aan het lezen: ‘Nefratete, Priesteres in Atlantis’. In een tijd waarin angst de overhand neemt heeft Nefratete de opdracht weer licht en liefde naar de mensen te brengen. De moeilijkheden die Nefratete hierin ervaart zijn voor mij erg herkenbaar. Zelf ervaar ik het iedere dag weer als een uitdaging om bewust te worden van mijn onbewuste angsten en te durven vertrouwen op de liefde. Het contact met mijn kinderen, de honden en de natuur helpen mij enorm om deze onvoorwaardelijke liefde te voelen.

Herinneren dat je alles wat je probeert te bereiken al bent, helpt je stoppen met strijden. Dus aan jou de uitnodiging: word stil, ontspan en geef je over aan het leven. Dan is er vertrouwen en weten dat jou in essentie niets kan worden aangedaan. Dan kan alle energie gewoon door je heen stromen, komt er ruimte voor verbinding en overheerst de liefde!

Anouk van der Schans is adviseur, coach, blogger en spreker over bewust-zijn en verandering.