Stichting Nivoz logo
Sterkt leraren, schoolleiders en betrokkenen bij de uitvoering van hun pedagogische opdracht

Nivoz platform hetkind

'Leren in de toekomst begint 's ochtends, als je bij de deur staat om kinderen als Sam en Shylina te begroeten'

29 april 2013

Sam en Shylina, in een drukke werkweek vol inspiratie denkt Angeline Smits aan ze terug. Twee opvallende bewoners in haar alle allereerste klas. 'Shylina, ik geef toe, je  hebt me regelmatig tot wanhoop gedreven,'  bekent ze, tien jaar later. 'En Sam, jij maaide uit pure frustratie met een grote armzwaai de blokkentoren om. De klas was een beetje te strak, zei je dan, je wilde naar buiten.'  Volgens Smits begint het leren in de toekomst nu: als je ’s ochtends bij de deur staat om Sam en Shylina en al die andere kinderen te begroeten. Geen nieuw dogma: beweeg mee, stel grenzen. Begin zelf.' Haar bijdrage.

Shylina, ik geef toe, je  hebt me regelmatig tot wanhoop gedreven. Tijdens mijn allereerste gymles trok je middenin het tikveld resoluut alle gymkleren uit: veel te warm. In de zandbak nam je een grote hap van de zandtaartjes die op  de rand lagen.Je at niet alleen zand, maar ook klei, kraaltjes en verf. Je gebruikte de lijm als haargel en de stiften als schmink.

Je was altijd op pad, zoekend, verwonderd rondkijkend, stralend. Wat ben ik jou vaak kwijt geweest! Niet meer dan drie minuten had je nodig om in de gangkast, de keuken of het lokaal van groep 8 te belanden. Je was altijd vrolijk, dat maakte het er voor mij een stuk gemakkelijker op.

En Sam, jij maaide uit pure frustratie met een grote armzwaai de blokkentoren om. Je was vier jaar toen je bedacht dat je voor het opmeten van de omtrek van de klas genoeg had aan het meten van een keer de lengte en een keer de breedte. Jij had regelmatig een extra  loopje nodig “ Juf, de klas is een beetje te strak, mag ik even naar buiten”?

Sam en Shylina, in een drukke werkweek vol inspiratie denk ik aan jullie terug.  Twee opvallende bewoners van mijn allereerste groep. In deze week, meer dan tien jaar later, organiseer ik  met mijn collega’s weer een Villa Café, een maandelijkse workshop. Inspireren, het aanreiken van praktisch gereedschap om ons  onderwijs weer een stukje beter te maken, dat is onze insteek.

Hoe ga je bijvoorbeeld om met al die verschillende individuen, de Sam’s en Shylina’s in je groep? Hoe creëer je een sfeer waarin ook die kinderen zich optimaal kunnen ontwikkelen? Van hoogbegaafdheid, creatief denken, mindfulness in de klas, kindgesprekken tot e-learning, er komt veel aan bod in de loop van een schooljaar.

Op deze dinsdagmiddag staat onder andere de sociale competentietraining Rots & Water op het programma ( www.rotsenwater.nl ). Soms ben je als een rots: stevig, standvastig. Soms ben je als water, meebewegend. Rots en water zijn beiden sterk. Weer opgefrist en uitgerust met iets wat ik morgen kan toepassen in mijn groep, ga ik naar huis.

Morgen is het woensdag. Er zijn op deze gewone woensdagochtend weer een aantal momenten waarop ik zie dat meebewegen en grenzen aangeven beiden nodig zijn. Ik ervaar dat meebewegen minder energie kost en veel oplevert.  Voor mij en voor de Sam en Shylina van nu.

Na schooltijd rij ik  in vliegende vaart naar Driebergen. Daar is  de inspiratie een maatje groter opgezet op het Festival of Solutions van Operation Education. Leren vanuit passie, ruimte om spelenderwijs te leren, talent dat tot bloei kan komen, ondernemend leren, onderzoekend leren, onderwijs afgestemd op wat onze samenleving in de toekomst nodig heeft, alles komt voorbij.

Wat blijft mij vooral bij? Kinderen hebben nu en in de toekomst ruimte nodig om ‘anders’ te zijn, ‘anders’ te leren. Anders zijn, anders denken is waardevol.  Leerkrachten hebben niet alleen inspiratie, maar ook faciliteiten, ruimte en vertrouwen nodig om dat voor elkaar te krijgen.

Het leren in de toekomst begint nu.   Als je ’s ochtends bij de deur staat om Sam en Shylina en al die andere kinderen te begroeten. Geen nieuw dogma: beweeg mee, stel grenzen. Begin zelf. Zorg dat, om met Sam te spreken, je klas niet “te strak” wordt.

Angeline Smits schijft een serie korte verhalen over haar onderwijsleven en -praktijk. Ze is werkzaam bij de Stichting Villa Primair en betrokken bij de Villa Academie. Daarnaast staat ze twee dagen per week voor de klas. Ze was vorige week een van de vrijwilligers bij het Festival of Solutions en eindverantwoordelijk voor de samenstelling en coördinatie rondom het gratis magazine. Klik hier.

 

 

Reacties

0
Login of vul uw e-mailadres in.


Er zijn nog geen reacties
Delen:
Op de hoogte blijven?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief