Kom alsjeblieft veilig thuis

11 januari 2016

Kindertherapeute Marlies Bras komt een jongen tegen in de bus. Hij is helemaal alleen. Dat moment legt ze vast in dit gedicht. 'Jouw ogen kruisen de mijne, heel kort. Ik lees angst, angst in je ogen.'

Ik stap de bus in
Jij stapt uit
Het is laat
Jij bent alleen
Helemaal alleen
Jouw ogen kruisen de mijne
Heel kort
Ik lees angst
Angst in je ogen

Je doet me denken aan hem
Hij was als jij
Jong en alleen
Je lijkt op hem
Je ogen,
je mond,
je blik.

Ik kwam hem af en toe tegen
In de tram
’s Avonds
’s Avonds laat
Te laat voor hem
Te alleen voor hem
Ik liep met hem mee naar zijn voordeur.

Ik stap de bus in
Jij stapt uit
Het is laat
Jij bent alleen
Helemaal alleen
Jouw ogen kruisen de mijne
Heel kort
Ik lees angst
Angst in je ogen

Is het de angst voor het donker?
Het donker, waar je nu in moet verdwijnen?
Is het de angst voor de opmerking?
De opmerking die ik zou kunnen maken?
Over jou
Zo laat
Zo alleen
Zo laat en zo alleen
Hier in het donker
Is het de angst voor het oordeel
Het oordeel dat misschien ergens in mijn ogen verborgen ligt?

Jij bent uitgestapt
Ik ben gaan zitten
Mijn ogen kruisen de jouwe
Jouw lip krult aan één kant op
Je oog knijpt iets toe
Een kleine glimlach verschijnt op je gezicht

Je doet me denken aan hem
Hij was als jij
Jong en alleen
Je lijkt op hem
Je ogen,
je mond,
je glimlach.

Zijn glimlach bij de voordeur, als het me lukte die opmerking niet te maken.
Zijn glimlach bij de voordeur als het me lukte dat oordeel uit mijn ogen te houden.

Jij bent uitgestapt
Ik ben gaan zitten
Mijn ogen kruisen de jouwe
Jouw lip krult aan één kant op
Je oog knijpt iets toe
Een kleine glimlach verschijnt op je gezicht

Klein, maar groot genoeg
Groot genoeg om het oordeel uit mijn ogen te verjagen
Groot genoeg om mijn mond stil te houden en enkel mijn hart te laten spreken:
'Kom alsjeblieft veilig thuis.'

Marlies Bras is kindertherapeute en werkt vanuit een eigen praktijk. Zij publiceert vaker blogs op haar website.