Kinderen in goede doen: 'Poep, als het startsein tot het maken van meer vieze woorden'
26 oktober 2014
Op woensdag moest ze nog even inkomen, schrijft ze, na een week vakantie. Maar de volgende dag was Mascha Groenman er weer. En ook de kinderen waren in goede doen. Dat gaat natuurlijk meestal hand in hand. Haar blog: 'Heerlijk....groep 3! Ondanks het strakke veilig-leren-lezen-keurslijf, weten ze toch hun eigen weg te vinden.'
Donderdag was ijs-dag 1. Dat betekent dat ik de kinderen op die dag het woordje "ijs" mocht aanbieden. De belangrijke letter die daaruit gedestilleerd werd is de "ij". Die kregen ze in hun "klikklak-boekje". Daarin komen de geleerde letters op drie verschillende posities zodat ze allerhande woorden kunnen maken.Ik deed een rondje "ij-woorden" waarbij iedereen zijn woord mocht zeggen. "Gijt, pijp, rijp, rijs, sijs, mijs".
Nog niet gehinderd door enige spellingkennis produceren ze de prachtigste woorden. Trots op het zelf ontdekken en het zelf kunnen lezen.
De mooiste ontdekking kwam van het - ogenschijnlijk? - braafste meisje van de klas. Zij had "poep" gemaakt. Weliswaar niet een "ij-woord" maar het oogste toch bewondering van de groep. Dat was het startsein tot het maken van zoveel mogelijk "vieze" woorden. De oogjes gingen glimmen, de stemmen schoten enthousiast uit. Driftig werden de letters omgeslagen.
Ik keek het maar aan. En gaf een nieuwe opdracht:
'Als ik mijn vingers in mijn oren heb, mag je het "vieze" woord dat je je in je klikklak-boekje hebt gelegd zo hard als je kunt door de klas roepen.'
Jeetje....wat kunnen ze al goed lezen in groep 3.
Mascha Groenman is leerkracht op een basisschool in Bergen en moeder van twee kinderen, waarvan de oudste PDD-nos en dyslexie heeft en de jongste hoog/meer begaafd is. Dit is haar eigen blog
Reacties