Jacob Jan leert #5: 'Ik ben gelukkig. Omdat deze school bestaat. Omdat ik zie dat het werkt.’
25 december 2014
Jacob Jan Voerman koos op latere leeftijd voor het onderwijs, maar liep vast. Toen hij vervolgens doof werd, leek het doek definitief te vallen. Nu, meer dan 10 jaar later, doet hij op de democratische school De Vallei nieuwe onderwijservaringen en inzichten op. Dit is deel 5 van Jacob Jans Valleiserie, over een bijzondere school en zijn zoektocht naar een rol voor zichzelf: ‘Ik wil dit, deze school, omdat een heel ander stuk creativiteit wakker wordt. Niet van die nadenk-creativiteit. Maar een vloeiende, stromende creativiteit. Er hoeft alleen een “klopt-dit?”-check tussen.’Ik ben aan het onderzoeken, uitproberen, ontdekken, proeven.
Er valt veel nieuws te beleven, er is nog veel te leren, er zijn nog veel vragen, maar één ding weet ik al.
Dit is het.
Deze school.
Ik heb me in het avontuur gestort. Onderzoeken, uitproberen, ontdekken, proeven, en zo.
Mijn vragen waren:
– Wil ik dit?
– Kan ik dit?
Die eerste vraag heb ik dus al beantwoord.
Ja, dit wil ik.
Ik wil dit, deze school, omdat een heel ander stuk creativiteit wakker wordt. Niet van die nadenk-creativiteit, die ik gebruik voor mijn blogs en mijn theater. Maar een vloeiende, stromende creativiteit. Impulsen die ik bijna rechtstreeks kan volgen. Er hoeft alleen een “klopt-dit?” check tussen. En soms is er een “even-wachten-want-het-kan-nog-mooier” gevoel.
En ik zie zo veel. Het is zo mooi om kinderen te zien leren en spelen. Zo bewust heb ik dat bij mijn eigen kinderen niet gezien. Ik denk dat ik hier gelukkiger van word dan van workshops. Hoe mooi die ook zijn. Misschien is het een opa-sentiment. Ik wil het best nog even laten liggen om te zien of het sentiment rijpt of bederft.
Er zijn ook nog die andere vragen.
- Kan ik het?
Daar begin ik ook al antwoorden op te krijgen. Ik kan een aantal dingen. En ik kan meer met mijn oren dan ik dacht. Ik kan ook meer in stilte dan ik dacht.
Maar er zijn ook dingen die ik niet kan. Ik zat vandaag even te tekenen. Dat was goed. Prettig, rustig, samen met andere kinderen. Maar ik kan dan niet intussen gesprekjes voeren. Over van alles en nog wat. Van die gesprekjes die schijnbaar nergens over gaan, maar die toch heel veel betekenen. Dat heb ik dus niet te bieden.
Of wat ik wel kan genoeg is? Dat weet ik nog niet. Lees verder….
Jacob Jan Voerman
Jacob Jan Voerman vertelt verhalen en maakt theater, met als centrale thema: ‘Kun je jezelf zijn en wat is daar voor nodig?’ Daarnaast onderzoekt hij hoe hij, ondanks zijn slechte gehoor (Jacob Jan draagt een cochleair implantaat), kan bijdragen aan het onderwijs op de democratische basisschool De Vallei. Die zoektocht, vervat in de Valleiserie op hetkind, publiceert hij ook op zijn eigen blog. Jacob Jan is vader van vier kinderen.
Eerdere afleveringen in deze serie vind je via Jacob Jans profiel op hetkind (rechts) of via zijn blog.
Reacties