'Ik heb veertien jaar gewacht met iets wat ik meteen had moeten doen: meelopen met een leerling'

31 december 2015

Weten leraren echt hoe leerlingen een schooldag beleven? En hoe kom je erachter hoe het is om een leerling te zijn in deze tijd, dertig jaar na je eigen schooltijd? Om dit te testen, besloot de Amerikaanse lerares Alexis Wiggins twee dagen door te brengen als leerling. Haar bevindingen? Leerlingen worden moe van de hele dag zitten, moeten veel passief luisteren en worden vaak sarcastisch behandeld. Het blog verscheen in eerste instantie op de blog van haar vader Grant Wiggins, maar werd zo populair dat hij later de identiteit van de auteur onthulde. Lees hier het hele (Engelstalige) blog: 'A veteran teacher turned coach shadows two students for two days - a sobering lesson learned.'

Lees hieronder een kleine, vertaalde samenvatting van het blog van Alexis Wiggins.

Ik heb een fout gemaakt.

Ik heb veertien jaar gewacht om iets te doen dat ik in mijn eerste jaar van lesgeven had moeten doen: een leerling een hele dag volgen op school. Het zo'n eye-opener dat ik zou willen dat ik elke les die ik heb gegeven opnieuw zou kunnen doen om een aantal dingen te veranderen, van de lay-out tot het curriculum, kortom het meeste van mijn lessen.

Dit is het eerste jaar dat ik in een school werk, maar geen lesgeef. Ik ben de High School Learning Coach, een nieuwe functie die dit jaar is gestart. Het is mijn taak om samen te werken met het onderwijsgevende personeel om te werken aan de leeropbrengsten.

Mijn schoolleider suggereerde dat ik, om ervaring op te doen, twee dagen een leerling zou kunnen worden. Ik zou meelopen met een leerling uit de vierde klas en de volgende dag met een leerling uit de zesde klas. Ik zou al het (huis)werk gaan doen wat een leerling moet doen. Als er aantekeningen waren op het bord, schreef ik die snel over. Tijdens scheikunde, werkte ik samen aan proeven met mede-leerlingen. Als er proefwerken waren ingepland, deed ik die ook (ik had een voldoende voor Spaans, maar ik weet wel zeker dat ik een onvoldoende had voor economie).

#1 Leerlingen zitten de hele dag, en zitten is uitputtend

Ik kon niet geloven hoe moe ik was de eerste dag. Ik zat letterlijk de hele dag, op het lopen van en naar lessen na. We vergeten denk ik als leraren dat leerlingen wei
nig bewegen Zelf staan we voor het bord, lopen heen en weer, knielen, staan weer op etc. Maar leerlingen bewegen bijna nooit. En nooit is uitputtend.

#2 Leerlingen in het voorgezet onderwijs (high school in de VS) zitten en luisteren passief gedurende ongeveer 90% van van de lessen

Natuurlijk liep ik maar twee dagen per week mee, maar in interviews die ik daarna met leerlingen heb gedaan, verzekerden zij mij dat de lessen die ik meemaakte vrij typerend waren voor hun dagelijkse schoolgang.

Het viel mij op hoe weinig autonomie leerlingen hebben, hoe weinig van dat wat ze leren ze zelf regisseren of kiezen.

#3 Je voelt je als leerling de hele dag een lastpak

Gedurende de dagen dat ik meeliep, kreeg ik medelijden met de leerlingen die alsmaar werd verteld om stil te zitten en op te moeten letten. Het is lastig om de hele dag je aandacht erbij te houden en niet iets waarvan we van volwassenen vragen dat de hele dag te kunnen.

Daarbij kwam ik veel sarcasme tegen en ik realiseerde mij hoeveel ik zelf heb geparticipeerd in dit soort communicatie naar leerlingen. Wat ik nu anders zou doen:

• In mijn persoonlijke ervaringen als ouder duiken (waar ik oneindige bronnen van geduld heb weten aan te boren) en hieruit putten als leerlingen vragen hebben.


• Ik zou mezelf ten doel stellen om geen sarcasme te hebben en de leerlingen vragen dit doel met mij in de gaten te houden.

Ik heb veel meer respect en empathie voor leerlingen sinds deze ervaring. Leraren werken hard, maar consciëntieuze leerlingen werken harder. Ik hoop dat meer leraren mee zullen lopen met leerlingen en hun ervaringen hierin zullen delen zodat leerlingen meer geëngageerd, alert en gebalanceerd kunnen worden.