Karin Sorbi

Drs. Karin Sorbi (1956), oprichter van het Center for Servant Leadership Coaching (CSLC) en voormalig inspecteur Dans van Nederland, is een mensgericht persoon en ervan overtuigd dat je mensen eerst in hun hart en dan pas in het hoofd raakt.

‘The art of Leadership’ is een bewuste keuze en vraagt dagelijkse oefening. Als je met die attitude en vanuit die intentie jouw handelen vorm geeft, ontvouwt zich de innerlijke kracht die iedereen potentieel in zich heeft: dienend leiderschap.

Deze paradox vraagt om reflectiemomenten: waarom doe ik dit? hoe doe ik het? en wat ben ik aan het doen? Zijn de antwoorden op elkaar afgestemd, komt het een uit het ander voort en sluit de cirkel zich weer. Het antwoord op de derde vraag verbindt zich met die op de eerste vraag.

Mijn credo: Wie zijn drijfveren kent, vergroot zijn veerkracht.

En dat ‘kennen’ is een dynamisch proces! Het vraagt om plezier in oefenen.
Zoals kinderen van nature doen en zoals ik met dans aan den lijve heb ondervonden. Het is een proces, soms van vallen en opstaan, dat leidt tot groei. De natuurwetten maken het zichtbaar: de cocon van een rups vormt afwisselend een beschermend harde laag en dan weer een zachte, om een rups in een vlinder te laten veranderen. In die laatste en meest kwetsbare periode ontstaat tegelijkertijd bewegingsruimte! We worstelen ons uit aangeleerde en vastgeroeste patronen.

Ons ego is belangrijk. En er is zo veel meer.
In vrijheid en verbonden met onze diepste verlangens kunnen wij – het ego voorbij – dienstbaar zijn aan de ontwikkeling van onszelf én aan anderen. Vandaar dit oefen- en reflectieproces dat voorbij het ego reikt, daar ontstaat de ruimte voor het grotere geheel, ik als onderdeel van wij.

Met deze lerende en open houding met aandacht voor verwondering wordt de relatie tussen mensen, als ook tussen kind en leraar, wederkerig en voedend. Binnen het onderwijs biedt deze attitude en intentie de broodnodige ruimte voor verwondering en wederkerigheid. Dat vereist moed om naar jezelf te kijken en op basis daarvan te oefenen: reflectie voorafgaand aan handelen.

Paul Fentener van Vlissingen schreef in zijn overlijdensadvertentie:
“Do we spend enough time ‘not doing’, in reflection and in thought ” Een wake up call!