Henk Oosterling

vml. universitair docent filosofie, auteur

Filosoof Henk Oosterling (1952) was tot voor kort (2018) werkzaam als universitair hoofddocent filosofie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Hij is tevens grondlegger en directeur geweest van Rotterdam Vakmanstad.

In 2004 hield hij de Rotterdam Lezing 'Kleurloos Rotterdam 2025' waarin hij de problemen in Rotterdamse samenleving na de dood van Pim Fortuijn analyseerde. Dit leidde tot samenwerking met het Pact op Zuid, waar hij met jongerengroepen werkte, wijkvisies ontwikkelde en ecosociale onderwijsinnovaties initieerde. In 2007 nam hij halftijds ontslag om tijd te maken voor de ontwikkeling van Rotterdam Vakmanstad waarvan hij tussen 2008 en 2016 directeur was. Rotterdam Vakmanstad is een veelomvattend initiatief om kinderen met een minder kansrijke achtergrond een beter perspectief te geven op een goede baan, en tegelijkertijd de stad te voorzien van voldoende goede vakmensen.

Voor zijn inzet ontving Oosterling in 2008 de Laurenspenning van de stad Rotterdam, in 2013 de Dr. J.P. van Praag-prijs, in 2015 de Enlightened Society Award van de Shambhala Tibetanen en op 28 oktober 2016 de Lof der Zotheid-speld.
 

Henk Oosterling is geboren en getogen in Rotterdam, en kreeg een veelzijdige opleiding. Na vier jaar Mulo A met wiskunde van 1964 tot 1968, twee jaar HAVO en drie jaar pedagogische academie in Rotterdam, leerde hij nog een jaar voor het Gymnasium A staatsexamen, wat hij in 1974 haalde.

In 1974-75 werkte Oosterling een jaar in het basisonderwijs, waarna hij aan de Universiteit Leiden filosofie en linguïstiek ging studeren, terwijl hij in Rotterdam-Zuid taalmethodes voor gastarbeiders ontwikkelde. Na drie jaar behaalde hij zijn kandidaatsexamen, en werkte daarna twee jaar in Rotterdam, Alkmaar, Haarlem en IJmuiden als onderwijstaalcoördinator. In 1980 maakte hij een studiereis voor martial arts naar Japan, en was terug in Nederland ruim vijf jaar Kendoinstructeur. Tussen 1981 en 1986 was hij lid van het nationale kendoteam. In 1983 was hij Nederlands kampioen Kendo en ontwikkelde hij een lesmethodiek over alternatieve energie die de 15 jaar erop op kinderboerderijen werd gebruikt.

In 1981 vervolgde hij zijn filosofiestudie aan de Erasmus Universiteit en studeerde hij Japans in Leiden. In 1985 studeerde hij in Rotterdam cum laude af op het werk van Michel Foucault. Vervolgens werd hij universitair docent en onderzoeker aan de Erasmus Universiteit, gespecialiseerd in dialectiek en Franse filosofie. Met Heinz Kimmerle werkte hij van 1989 tot 1996 samen in het onderzoek naar Interculturaliteit. Hij promoveerde cum laude in 1996 op het Franse differentiedenken. Voor zijn dissertatie ontving hij de Erasmus Onderzoeksprijs. Met Awee Prins richtte hij in 1991 het Centrum voor Filosofie en Kunst (CFK) op.

In 1998 zette hij een groot internationaal onderzoek op naar Intermedialiteit, waarin hij intensief samenwerkte met universiteiten in de VS en Canada en met kunstenaars uit alle kunstdisciplines. De resultaten van de debatten en symposia zijn gepubliceerd in het door hem opgerichte InterAkta. Van 2001 en 2005 was hij lid van de board van de International Association for Philosophy & Literature (IAPL). In 2001 werd hij universitair hoofddocent filosofie. In 2004 richtte hij met Henk Slager en Renée van der Vall Dutch Aesthetics Federation (DAF) op.