En toen zei een leraar: vertel ons over onderwijs...

3 augustus 2017

COLUMN - De Profeet is het meest bekende boek van de Libanese dichter en schilder Kahlil Gibran (1883 - 1931). Aan zijn werk worden passende woorden ontleend door mensen van allerlei overtuigingen, bij tal van gelegenheden. Carl Foulon haalt Gibran aan als hij over onderwijs schrijft. 'Iemand kan je alleen onthullen wat reeds in de morgenschemer van je kennis sluimert.'' Een aantal frases uit zijn grootse werk.

En toen zei een leraar: 'Vertel ons over onderwijs.'

En hij zei: 'Iemand kan je alleen onthullen wat reeds in de morgenschemer van je kennis sluimert. De leraar die te midden van zijn volgelingen in de schaduw van de tempel wandelt, geeft niet zozeer van zijn wijsheid als wel van zijn geloof en zijn liefde. Als hij echt wijs is vraagt hij je niet het huis van zijn wijsheid te betreden, maar leidt hij je naar de drempel van je eigen geest.

De sterrenkundige mag je dan vertellen over de sterrenhemel, hij kan je zijn diepere inzicht niet schenken. De musicus mag dan in zijn lied de muziek der sferen verklanken die overal ritmisch in doorklinkt, hij kan je niet de gevoeligheid van gehoor schenken die het ritme oppakt, noch de stem die het vertolkt. En hij die bedreven is in de wetenschap der getallen kan je vertellen over de wereld van gewicht en maat, maar hij kan je er niet heen brengen. Het inzicht van de ene mens schenkt immers een ander mens geen vleugels.'

''Je kinderen zijn je kinderen niet. Zij zijn de zonen en dochters van 's levens hunkering naar zichzelf.  Zij komen door je, maar zijn niet van je, en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe. Je mag hen je liefde geven, maar niet je gedachten, want zij hebben hun eigen gedachten. Je mag hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen, want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen. Je mag proberen gelijk hun te worden, maar tracht niet hen aan jou gelijk te maken. Want het leven gaat niet terug, noch blijft het dralen bij gisteren.'

'Jullie zijn de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen worden weggeschoten. De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige, en hij buigt je met zijn kracht opdat zijn pijlen snel en ver zullen gaan. Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter
een vreugde voor je zijn: want zoals hij de vliegende pijl liefheeft, zo mint hij ook de boog die standvastig is.'

Carl Foulon was opleidingsadviseur in de voedingsindustrie en sinds 2012 training- en talentmanager  in  de farmaceutische wereld