'Een parel uit Afghanistan: binnen 'n jaar haar MBO 1-diploma'

23 november 2017

'Het is doodstil in de klas. Iedereen zit geconcentreerd te lezen. Mijn mobiel licht op. Een lichte grijns op m'n gezicht, ik kan 'm niet onderdrukken. Een oud-leerling meldt zich. Hallo!...' Een blog van docent Mar-Jan van Galen.

Een jaar geleden stapte ze de klas binnen. Net anderhalf jaar in Nederland en hoogst nerveus voor haar eerste dag naar school. In Afghanistan heeft ze geen onderwijs genoten en tijdens haar verblijf in het AZC heeft ze leren schrijven en lezen. De spreekvaardigheid is nog ver beneden peil.

De weken die volgen zijn voor haar zeer intensief. Maar wat een power! Alles vindt ze moeilijk, maar uiteindelijk lukt het haar de taal almaar beter te doorgronden. Op doorzettingsvermogen.

Tijdens het mentorgesprek hoor ik dat ze vooral moe is vanwege het gebrek aan slaap. Ze slaapt met haar jongste broertjes op een kamertje en daar gaat de lamp om half negen uit. Ze is dan zelf nog klaarwakker en heeft niets te doen.

Samen gaan we op zoek naar een zaklampje en zoeken een mooi leesboek uit. Ze mag het meenemen en ’s avonds in bed lezen tot ze moe is. Dit blijkt een succes. Het eerste boek in Jip en Janneke-taal wordt verruild voor almaar moeilijker lectuur en gaandeweg wordt de hele boekenkast in onze klas verschalkt. Een maand voor de examens geeft ze aan klaar te zijn voor het grote werk. Ik neem boeken mee van huis die ze glunderend aanpakt.

Bij de diploma-uitreiking is ze als eerste binnen in het lokaal. Ze is alleen gekomen. Ze heeft een prachtig jurkje aan. 'Van de Zara,' verklapt ze me. Een fleurig bijpassende hoofddoek en een stralend gezicht. Ze heeft twee tassen vol boeken meegenomen, allemaal uit. Van ‘Duizend schitterende zonnen’ heeft ze zo genoten dat ze het twee keer heeft gelezen. Zo mooi…

Ze krijgt als laatste haar diploma. Woorden schieten bijna tekort. In een jaar tijd heeft deze parel zich door alle stof geworsteld met een ongekende verbetenheid. Zonder enige vooropleiding heeft ze binnen een jaar haar MBO 1-diploma weten te halen. Haar gemiddelde? Een 8.5 op 2F!

En dan nu een bericht van haar aan mij. Ik vraag hoe het met haar gaat. ‘Het is meoilijk, maar gaat goed!’. Ik overweeg nog even of ik haar zal wijzen op haar spellingsfout. Ik laat het zo. Ze doet nu MBO-3 in een reguliere klas, het komt vast goed.

Mar-Jan van Galen