Een korte gedachte, op een stil moment: 'Kan het erger...?'

25 april 2015

Caroline Munters is moeder, remedial teacher en kindercoach. Ze deelt tweewekelijks een verhaaltje, op zaterdagochtend. Een korte gedachte, op een stil moment.

'Net toen ik dacht: het kan nooit erger...  Nou, het ís erger!'

Beeld je hierbij een meisje in, middenin de puberteit, die neerploft op de stoel schuin naast je en je begrijpt het helemaal.

Mijn reactie is meteen: 'Ach, meid, kan het echt NOOIT erger?' waarop zij zegt: 'NEE!'
Ik noem wat simpele dingen: 'Nou, op zich zou het kunnen dat je naast alles ook nog ergens pijn had, of dat je je rechterarm had gebroken, of dat je vandaag niet naar school kon komen…' Ze komt al snel op gang en samen bedenken we wat er allemaal nog vele malen erger zou kunnen zijn: dat je op de fiets in het donker de weg kwijt raakt, dat één van je liefste familieleden doodging, dat je niet naar de school kan waar je heen zou willen, of dat Oranje zou verliezen van Spanje…

Oranje met een hoofdletter wel te verstaan, want in dit geval is het niet zomaar een kleur, maar een naam. Een naam voor een elftal, een land, ons land. Trotse Hollander die ik ben.

Oranje.

Mijn lievelingskleur. Als je met kinderen werkt, moet je ‘lievelingsdingen’ hebben. Lievelingseten, lievelingsdier, lievelingstelevisieprogramma, lievelingsliedje, lievelingskleur.

Oranje staat voor mij voor vrolijkheid, hoop, geluk, optimisme. Want wees eerlijk, hier word je toch blij van: Het Nederlands Elftal, Oranjekoorts, Koninginnedag, Koningsdag, rijen oranje vlaggetjes, een ondergaande zon, de staatsloterij, opblaasbare zwembandjes, sinaasappels en wortels... Jawel, wortels, in de schoen voor het paard van Sinterklaas...

Maar ik dwaal af, merk ik.

Ach, de belangrijkste boodschap die deze meid meekrijgt, is: het kan ALTIJD erger!

Carolien Munters is remedial teacher in het Brabantse Giessen. Dit is haar website. Voor een hulpvraag in onderwijs, opvoeding of ontwikkeling.