'Dus jij doet ook 3-havo?' vraag ik de moeder. Haar zoon zit op z'n mobiel...

23 juli 2015

'Helft ouders kan kind niet helpen bij het huiswerk', kopt de krant. Ik herinner me een intake-gesprek van een tijdje geleden met een moeder en haar zoon. Hij met de nodige leerbeperkingen en weinig gemotiveerd; zij - ondanks ruzies - doet samen met hem 3-havo. Lieza Geuzinge blogt over een 'case' uit haar praktijk voor huiswerkbegeleiding.

Zoon Patrick zit in 3-havo met de nodige leerbeperkingen en alles behalve gemotiveerd. Zijn moeder haalt diverse mappen tevoorschijn. 'Deze is van geschiedenis en deze van Nederlands. Voor Frans heeft hij volgende week dinsdag een toets en we zijn al druk bezig met de voorbereidingen.' Patrick kijkt toe hoe zijn moeder de mappen op een stapeltje naast zich neer legt. In het gezin, zo weet ik, zijn nog twee andere kinderen die om aandacht vragen.

'Frans is niet gemakkelijk met al die vervoegingen van de werkwoorden,' zucht ze. 'We doen elke dag een rijtje, zodat we ze voor de toets allemaal kennen.' 'Dus jij doet ook Havo? vraag ik moeder. Ze kijkt op: 'Ja, daar lijkt het wel op inderdaad. In het begin was het nog wel te doen, maar nu, in 3-havo wordt het er niet gemakkelijker op. Ik moet echt diep in mijn hersens graven naar hoe het ook al weer ging. Sommige vakken zijn nu echt anders dan vroeger, dat maakt het wel moeilijk.' Patrick zit verdiept in zijn telefoon.

Moeder vertelt over de ruzies die af en toe ontstaan als ze helpt bij het huiswerk. 'Mam, je snapt er niets van. Zo gaat het niet op school. Dit hoeven we niet te leren.' Gespannen wacht moeder het cijfer van de toets af.

Er wordt verwacht dat ouders meehelpen en vaak lukt het ook wel. Vaak blijkt echter dat de leerstof niet meer dezelfde is als vroeger. De inhoud is anders en de hoeveelheid werk groter. Betekent dat dat je als ouder tekortschiet? Is het niet meer dan logisch dat de stof niet hetzelfde is als vroeger? We willen toch dat onze kinderen dat leren wat ze nu en in de toekomst nodig hebben? De druk van de maatschappij is helaas groter geworden en presteren is belangrijk. De hoeveelheid leerstof is enorm toegenomen.

Veel ouders hebben een drukke baan en een sociaal leven naast hun gezin. Is de verwachting reëel dat ouders hiernaast meehelpen met het begeleiden van het huiswerk? Enige ondersteuning lijkt me logisch. Maar grenzen daaraan stellen ook. Aan je eigen kunnen, maar ook aan je eigen willen.

Ik zeg vaak tegen een leerling: 'Je wilt toch niet ook nog een docent thuis hebben zitten?' Een uitspraak waar veel leerlingen zich in herkennen. Ze zien graag hun ouders als ouders en niet als vervangende docenten.

Ouders zelf, krijg ik de indruk, voelen zich vaak verplicht de rol van huiswerkbegeleider op zich te nemen. Door te erkennen dat je nou eenmaal niet de docent van je kind bent, er genoeg andere zaken spelen in je leven die ook tijd vragen, kan er een last van je schouders vallen. En in deze ontspanning ontstaat ruimte om oplossingen te vinden voor de studieproblemen van je kind.

Naast moeder zijn van drie kinderen (22, 19 en 17) heeft Lieza Geuzinge jarenlang zelfstandig, therapeutisch gewerkt met mensen vanuit diverse invalshoeken waarbij het vaak ouder- en kind relatievragen en/of opvoedingsvragen betrof. Op dit moment begeleidt ze kinderen met studie- en huiswerkproblemen. Download haar gratis e-book 'Succesvol leren met mindmappen' via: www.ontwikkelingeneducatie.nl.