De zorgen van de juf van groep 4/5: 'Een onvoldoende voor Kimberly, dat kan ik niet invullen'

24 maart 2015

Kan ik je morgen even spreken? Deze vraag wordt Laika Cortenbach ’s avonds gesteld via WhatsApp door Femke, leerkracht van groep 4/5. Natuurlijk’ appt ze terug. Ze neemt zich direct voor om de volgende ochtend rond acht uur als eerste bij Femke binnen te lopen. Een blog van Laika, schoolleider op De Ranonkel in Someren. 'Een onvoldoende voor Kimberly, dat kan ik niet invullen.' 

De volgende dag zit Femke zich aan tafel in haar lokaal in alle rust voor te bereiden. Over 20 minuten zullen de eerste kinderen binnen komen. Ik ga bij haar op een kruk zitten. Femke begint te vertellen. ‘Ik ben met de rapporten van de kinderen bezig en ik loop vast met het rapport van Kimberly.’ Ik zie duidelijk aan haar gezicht dat ze er last van heeft. Femke kijkt peinzend. Kimberly is een lief spontaan meisje dat het niet makkelijk heeft. Het is daarmee ook voor Femke een uitdaging om steeds bij Kimberly aan te sluiten en haar te begeleiden. Een uitdaging die ze met veel liefde en geduld blijft aangaan.

Met veel bewondering kijk ik naar de relatie tussen Femke en Kimberly. Ze kennen elkaar goed. Zo weet Kimberly mij precies te vertellen waar haar juf van houdt; wat haar juf leuk vindt. En Femke kan mij vertellen waar Kimberly goed in is. En wat het met Kimberly doet dat het leren lezen zo moeilijk voor haar is. En dat maakt dat Femke iets niet voor elkaar krijgt.

Volgens het rapport en de afspraken die gemaakt zijn over het invullen daarvan, is het lezen onvoldoende.

‘Onvoldoende, dat kan ik niet invullen,’ zegt Femke. Ik vraag haar om uit te leggen waarom ze hierin niet volgens afspraak wil handelen. Dat is geen probleem. Femke wil geen afbreuk doen aan Kimberly’s ontwikkeling, wat wel gaat gebeuren bij die onvoldoende. ‘Het is toch belangrijk dat ik haar motiveer en niet demotiveer met dit rapport. Kimberly werkt er zo hard voor.’

Ik voel dat het haar raakt en zie een krachtige juf. Wanneer Femke klaar is met vertellen geef ik haar aan dat ze weet wat ze moet doen. We glimlachen beiden.

Wanneer ik naar mijn kantoor terug loop, ben ik trots. Trots op Femke.

Laika Cortenbach is schoolleider op De Ranonkel in Someren.

Morgen verschijnt het verhaal van Femke