De rode draad bij praktijk van Essential Schools: 'Vertrouwen en eigen verantwoordelijkheid als basis, met 100% betrokkenheid als gevolg'

7 november 2016

Adrie Groot ging op onderzoek om de kernwaarden van de Essential Schools in de VS te ontdekken en in de praktijk te ervaren. Via scholen in New York belandde hij donderdag op de Francis W. Parker Charter School in Devens, 30 miles van Boston.  Het bezoek voelt als de kers op de taart. Alle opgedane ervaringen van de afgelopen week lijken hier samen te komen. Teveel om op te noemen. Zijn laatste blog: 'Je gunt eigenlijk elke leerkracht en elk kind het onderwijs wat hier wordt genoten.'

De FW Parkerschool heeft ongeveer 400 leerlingen in de leeftijd van 12-19 jaar. Dus middle school en high school in één. Caroline Beasley en Jon Churchil  ontvangen ons allerhartelijkst in het teacher center van de school. Het is de laatste dag van onze studiereis in New York en Boston.

Ze vertellen dat Parker een public school is, maar daarin specifiek een charter school. Een eigen keuze om met een sterk profiel, in dit geval de Ten Common Principles van de Essential Schools, een specifiek aanbod te realiseren voor kinderen.

Het bezoek voelt als de kers op de taart. Alle opgedane ervaringen van de afgelopen week lijken hier samen te komen. Teveel om op te noemen. Je gunt eigenlijk elke leerkracht en elk kind het onderwijs wat hier wordt ‘genoten’. Toch wil ik vanuit deze ervaring specifiek aandacht vragen voor een van de Common Principles en dat is: “Demonstration of mastery”.

Dit principe richt zich eigenlijk op de leerlingen. Zij krijgen de mogelijkheid te laten zien wat ze kunnen aan klasgenoten, familie, vrienden, leerkrachten en de gemeenschap. Ze leren hun vaardigheden en kennis toe te passen in zoveel als mogelijk echte situaties. Maar ik wil in dit geval aandacht vragen voor de voortdurende ontwikkeling van de leerkrachten. De school is verdeeld in drie divisies verdeeld in heterogene groepen van middle naar highschool. Per divisie zijn er vier vakgebieden: Arts and Humanities (AH), Spanish, Mathematics, Science en Technologogy (MST) en Welness. Alle vakken zijn voor alle groepen op dezelfde tijden. Dit opent de mogelijkheid dat een 14-jarige leerling in divisie 1 het vak MST, omdat hij/zij erg goed in is, volgt in een groep van divisie 2.

Leerkrachten van een vakgebied (AH of MST) stemmen meerdere keren per week lesinhoud en leerontwikkeling op elkaar af, zodat snel wijzigen van aanpak mogelijk is. Op vele mogelijkheden ondersteunen leerkrachten elkaar in het echte werk en zoeken ook momenten om zelf te reflecteren, op zichzelf en de consequenties daarvan voor het onderwijs dat zij geven. De ‘teachersmeetings’ die bijna dagelijks worden ingepland, zijn gericht op calibrating (afstemming) en normering (wat vragen we van kinderen)

Bij de bezoeken in de klassen wordt nog eens  duidelijk wat het betekent om uit te gaan van vertrouwen en eigen verantwoordelijkheid. Kinderen hebben drinken bij zich staan, soms een mobiel op tafel, letten wel of niet op, Maakt niet uit, de les gaat door. Het is je eigen verantwoordelijkheid om wel of niet betrokken te zijn. Consequentie: bijna 100% betrokkenheid.

Laura (laatste graad student) vertelt ons over haar ervaringen met de school en hoe zij naar de toekomst, haar toekomst, kijkt. Ze vindt, op onze vraag, de relatie met haar medeleerlingen en de leerkrachten het belangrijkste en de kracht van deze school. Zij kan vergelijken, omdat zij op haar vorige primary school heeft ervaren dat dit niet vanzelfsprekend is. Het werken aan de community, met allerlei activiteiten vindt zij belangrijk. Op vrijdag is er community time en dan werken groepen, met alle kinderen van alle leeftijden, aan een gezamenlijk thema.

Zij vindt het belangrijk dat zij de verantwoordelijkheid mag dragen voor haar leerproces en de leerkracht een coach is. Als voorbeeld geeft ze de scheikundeles, waarbij ze, ondanks de goede uitleg van de leerkracht, de stof niet begreep. Ze ging er thuis mee aan de slag, en met de boeken van haar oudere zus kwam ze er wel uit. Toen ze dit deelde met de leerkracht op school heeft dit het aanbod helemaal volgens die boeken op haar aangepast en kon zij verder met dit vak. Het peerleadership heeft zij ook als belangrijk ervaren voor het realiseren van het community-gevoel. Als peerleader verbind je je aan een jongere leerling en helpt deze verder op alle terreinen. Dat doe je elke week. Als je hier niet voor kiest, doe je ondersteunend werk voor de leerkrachten. Op de vraag wat ze graag verbeterd zou willen zien, geeft ze aan dat ze graag meer weer leren hoe om te gaan met de ‘teststress’. Op Parker maken ze alleen de verplichte toetsen van de staat. Nu ze straks een toelatingstoets voor College moet doen, twijfelt ze wel of ze er klaar voor is en er mee om kan gaan. Jon Churchil, de vice-principal van de derde divisie, stelt haar gerust. Ze heeft meer dan voldoende skills om met glans hierdoor te komen.

Ook de ouders geven in een gesprek aan dat zij zich absoluut geen zorgen maken. Vanuit ervaringen met oudere kinderen die de overgang van Parker naar College hebben gemaakt, weten zij dat ze meer dan voldoende aanvullende ‘skills’ hebben ontwikkeld, zoals; onafhankelijk denken, onafhankelijk werken, timemanagement en goed kunnen plannen dat ze de toelatingstoets met vertrouwen tegemoet kunnen zien.

De studiereis/week zit er voor mij/ons op en al terugkijkend verwonder ik me over wat ik zie. Hoe komt het dat we in Nederland de kern van het onderwijs namelijk uitgaan van het kind, zijn kwijtgeraakt? Waarom is bij ons niet het kind leidend, maar zijn dat methodes en testen? Waarom niet vertrouwen hebben in het proces van leren en ontdekken dat een kind doormaakt? En vertrouwen in professionele leerkrachten die dit proces uitstekend kunnen coachen en begeleiden?

De tien Common Principles blijken een fantastische en werkbare kapstok te zijn voor onderwijs aan kinderen. Zou het mogelijk zijn om de sterke punten van het basisonderwijs in Nederland te verbinden met deze tien fantastische uitgangspunten? Een uitdaging die ik graag wil aangaan.

Bestuurder Adrie Groot van stichting Flore was op studiereis naar de Essential Schools, met 20 andere onderwijsbetrokkenen, leraren en schoolleiders. Het is een jaarlijks initiatief van Rikie van Blijswijk van De Leerschool.

--

Dit is de leraar die ik ben, dit is waar ik voor sta

Speech van Caroline Beasley (Francis W. Parker school)