De overstap van basisschool naar middelbare school

16 juli 2017

De overstap van basisschool naar middelbare school is een grote stap, wellicht de grootste in het leven van een kind. Maar wat weten kinderen dan op dat moment over zichzelf? Wat nemen ze mee - behalve hun grote-mensen-fiets en een hun rugzak vol bagage - letterlijk en figuurlijk? Wat geeft hen houvast, waar is ruimte voor hun dromen en talent? Welke vragen leven er, hoe om te gaan met onzekerheid en wie of wat kan op dat moment richting geven? Een blog . 'In elk geval niet datgene wat je als ouder zegt,' zegt Liesbeth van Beekveld, 'het meedenken in oplossingen, het lichter proberen te maken.' Haar blog.

Onze oudste ging zes jaar geleden op weg, op de fiets naar de middelbare. Van een blij, rustig en graag gezien kind werd dat zoeken naar ‘waar hoor ik bij’. Zonder de vriendschap van haar vast clubje vriendinnen van de basisschool voelde dat voor haar alleen.
Als moeder stond ik erbij en keek ernaar. Wat ik zag was dat ze kleiner en onzekerder werd. Ik keek om me heen naar fietsende kinderen op weg naar de middelbare school en zag meer kinderen met dezelfde houding. Schouders gebogen, alleen fietsend achter een groepje kinderen. Als laatste in de rij. Dat raakte me diep.

Wat kan ik doen?
Ik merkte aan onze oudste dat het lastig was om hierover in gesprek te gaan. Praten werd steeds meer ‘er zijn’. Er zijn wanneer ze thuis kwam, er zijn en vasthouden. Elk kind, elk mens heeft een sleutel tot verandering in zich. Waar vind je deze sleutel? Een citaat dat mij veel helderheid heeft gegeven is van Cobi Brouwer:

“Het enige wat tot echte verandering leidt is verandering van perspectief. De kunst van veranderen is om vanuit een ander perspectief naar de werkelijkheid te gaan kijken, het denken te veranderen en daardoor anders te voelen. Het is de verandering van standpunt die het verschil maakt.”

Wat is er nodig om jou, om mij anders te laten kijken?

Ik geloof in het herinneren van jezelf, jezelf wakker maken om te zien waar jouw dromen liggen.
Ik geloof in het herinneren van datgene wat jou blij maakt in je leven en je daar naar te richten.
De betekenis en werking hiervan wil ik d.m.v. de Droomvogel meegeven aan kinderen van groep 8, zij die de overstap gaan maken. De Droomvogel is een soort tijdsdocument dat zij zelf hebben gemaakt en waarop zij kunnen teruglezen wat hen blij maakt en waar zij van dromen. Zodat er iets tastbaars is wat hen helpt te herinneren. Herinneren in een periode dat ze steeds meer op eigen benen moeten staan.

Ik heb contact gezocht met de directeur van de basisschool waar onze oudste vandaan kwam. Daar heb ik benoemd dat ik ‘iets’ wilde doen voor kinderen rondom deze overstap.
Ik heb hem de vraag gesteld wat hem blij maakte in zijn leven en wat hij wilde als kind. Daarnaast vroeg ik hem wat zijn dromen waren. Deze concrete beschrijvingen heb ik geplakt op een beschilderd canvasdoek. Ik deed met hém de Droomvogel!

Dit is wat de Droomvogel doet: 'Het zichtbaar maken van dromen. En juist het zichtbaar maken van dromen kan je richting geven in je leven.”

Hoe wordt een idee een goed idee? Wanneer een idee waarde krijgt in de praktijk en we er ‘iets’ aan hebben. Zijn antwoord na onze ontmoeting was: 'Er zijn twee groepen 8, ga het maar doen.'
Dat was in 2011. Nu vlieg ik met de Droomvogel van school naar school.

Enkele reacties:

De Droomvogel helpt om erachter te komen als je iets wilt, dat je er dan ook iets voor moet doen, en er naar moet kijken. Dan zal je zien dat het grootste deel nog uit zal komen ook.” Isa 12 jaar

Liesbeth Beekveld is coach, nadat ze in 2006 de opleiding bij de ‘Associatie voor Coaching en Excellent Leiderschap’ volgde in Aarle-Rixtel. Om steeds meer te kunnen kijken en luisteren naar de hele mens ben ik de afgelopen drie jaar opgeleid tot veranderkundige.