Coronablog 10: Lezen en leven
13 mei 2020
‘Zoveel dingen die ik nu opmerk en die al jaren geheel langs me heen gingen. Kan ik daar ook al van genieten of er waardering voor opbrengen? Kleine dingen waarnemen, kleine dingen doen en in een ritme blijven, dat is de poëtische opdracht.’ Rob Bekker deelt delen uit zijn ‘coronadagboek’.
De bladwijzer in mijn leesboek bevat een citaat dat me jaren geleden trof: Zullen we ons gedragen zoals het moment waarin we vastzitten ons dicteert of zullen we ons op een manier gedragen die een scala aan nieuwe mogelijkheden biedt?
Als het gesprek weer eens enkel over meten gaat, breng ik steevast in: laten we meten wat belangrijk is. Wat is belangrijk? is dan de eerste vraag en ik voel me weer uitgenodigd om mee te doen, maken, spelen.
Pascal Mercier schrijft tegen het einde van zijn boek Het gewicht van de woorden: “Er bestaat geen rangorde van belangrijkheden waarbij ellende en komma’s met elkaar kunnen worden vergeleken.” Hij bedoelt daarmee niet luchtpostmodern dat alles even belangrijk is maar dat ieder voor zich moet bepalen wat belangrijk is en dat serieus nemen, voor de eigen keuze verantwoordelijkheid willen en blijven dragen.
In coronatijden lijkt het vanuit Den Haag aangedragen te worden wat belangrijk is en we volgen al dan niet gedwee. Maar mij valt ook de komma op, bijvoorbeeld het haakje dat de dagelijkse temperatuur was en in welke stapjes en sprongetjes die gedurende de dag stijgt en daalt; het is een eb en vloed beweging, een metafoor voor hoe ik de dagen en hun inhoud beleef. In de volksmond heet dit ‘gewoon’ ups-and-downs.
Zoveel dingen die ik nu opmerk en die al jaren geheel langs me heen gingen. Kan ik daar ook al van genieten of er waardering voor opbrengen? Kleine dingen waarnemen, kleine dingen doen en in een ritme blijven, dat is de poëtische opdracht. Waarneming: het veranderend gedrag van onze kat in huis nu wij daar elke dag blijven; mijn gevoel is dat de kat meer ontspannen is dan ooit. Of is het de rust in mij die resoneert in de kat? Hoe was dat in de school ook weer: Je krijgt terug wat je erin stopt.
‘De verstrijkende tijd heeft mij echter de laatste weken niet alleen geleerd wat er níét meer is. Hij heeft mij ook dingen laten zien en ervaren die nieuw zijn, nieuw in de zin van iets dat mij verrast heeft en mijn beleving heeft veranderd’, schreef Mercier.
Ja-precies-nee. Alles wat belangrijk is, laten we groeien door enkel dat aandacht en de ruimte te geven. Negeer wat belangarm is. Beheers je. Het heette al jaren dat we echt niet weten waarvoor we opleiden. Dat geldt dan nu in het kwadraat. Geef het voorbeeld. Geef aandacht aan de goede dingen in de juiste mate ook. Kies en geniet.
Geef dat door. Doorgaan.
Rob H. Bekker werkt sinds 11-11-1986 op de internationale schakelklassen in Utrecht. De school heeft sinds 3 jaar een naam: Ithaka.
Reacties