Column: Kalverliefde en potloodstrepen

30 mei 2018

Loek en Marvin zitten in hetzelfde schuitje, het liefdesschuitje. Het gevoel van verliefdheid hangt in de lucht. Ze plagen elkaar, maar dat valt niet goed. Martin Dogger staat er als leraar van groep 4 naast. Hij schrijft erover. Hoe kom je tot een gesprek over zo'n onderwerp? Zijn column Kalverliefde en potloodstrepen.

Het geluid van potloden vult de ruimte. De kinderen zijn druk bezig met tekeningen over Valentijnsdag. Met name het vormgeven van namen via graffitiletters is een rage. Ik zie dat iedereen lekker bezig is. Een kopje koffie halen, moet kunnen.

Een paar minuten, een wolkje melk en een schepje suiker later ben ik terug in het lokaal. En gelijk komt een aantal kinderen op me af.
‘Meester, Marvin is geprikt door Loek. Hard, op zijn hand. Met een potlood’. Van een afstand zie ik de jongens al zitten. Het lijkt mee te vallen. Maar als ik bij ze aan tafel ga zitten, zie ik een fikse potloodstreep op Marvin’s hand staan. Er komt wat bloed uit, niet echt fijn. Loek kijkt al wat bedremmeld en de spanning is voelbaar.

Ik ga bij de jongens aan tafel zitten en vraag ze: ‘Kunnen jullie mij vertellen, wat er aan de hand is? Hoe is dit gebeurd?’. Ze kijken elkaar even aan, tasten af, stemmen af.

Loek neemt het woord. ‘Hij zegt de hele tijd over mij, dat ik verliefd ben op Mieke. Maar dat is helemaal niet zo. Dat vind ik stom en vervelend’.
‘Ja maar dat heb je niet gezegd. Jij hebt niet gezegd dat jij het vervelend vind. Dus dan kan ik dat ook niet weten. Dat had je gewoon moeten zeggen. Zo doen we dat altijd’.

Opnieuw kijken de jongens elkaar aan, en vervolgens naar mij. Ik zie dat Loek verdrietig naar me kijkt. De blik van Marvin is vragend. De jongens zitten duidelijk met een probleem.

Ik kijk Loek aan, en vraag ‘Dus jij bent niet verliefd op Mieke?‘  Loek schudt zacht zijn hoofd. Hij kijkt beurtelings naar het potlood in zijn hand en naar mij. Ik zeg tegen Marvin: ‘Zie je dat? Nu zegt Loek ook niet dat hij het vervelend vindt. Maar ik kan dat wel aan hem zien. Dat had jij dus ook kunnen weten Marvin’.

Er wordt door beide jongens geknikt, de een instemmend en de ander schuldbewust. Marvin reageert: ‘Maar Loek zegt ook wel over mij, dat ik verliefd ben op Linda. Maar dat is niet zo, zij is juist een beetje op mij. Maar dat betekent niet automatisch, dat ik dat dan ook op haar ben. Dat kan Loek ook wel weten. Daar moet hij dan ook mee stoppen’.

Loek is het daar wel mee eens. Beide jongens zitten in hetzelfde schuitje. Het liefdesbootje. Met als passagiers meisjes die verliefd op je zijn. We praten daar verder over. Dat zoiets eigenlijk best speciaal is. Het is een compliment aan jou. Er is iemand die jou zo leuk vindt, dat ze verliefd op je is. Dat geeft een speciaal gevoel.

Ik merk dat het onderwerp beide jongens raakt, en dat ze zeer serieus zijn over hun gevoelens en ervaringen. Over de streep op Marvin’s hand hoeven we het niet te hebben. Dat is uitgepraat. Wel besluiten we om na schooltijd met zijn drieën naar buiten te lopen, om even met de ouders te praten.

Gezamenlijk vertellen Loek, Marvin en ik wat er aan de hand is. De ouders reageren begripvol, blij en dankbaar dat we zo’n goed en serieus gesprek hebben gehad. Zij waren op de hoogte van wat de jongens zeiden over elkaar. Ze weten dat er meisjes verliefd zijn op hun zoons.

De moeder van Loek zegt: ‘Bedankt dat je het zo opgelost hebt, en dat je hen zo serieus neemt. Dat is ook een les voor mij. Want ik maak er thuis regelmatig grapjes over. Liefde op hun leeftijd. Maar dit laat me zien dat ik het serieuzer moet aanpakken dan ik tot nu toe deed’.

Martin Dogger was leraar op OBS De Schatkamer in Zwolle en is nu Medewerker didactiek en marketing bij Heutink Groep..